محمدرضا حیاتی گوینده خبر صدا و سیما در مصاحبه با هفته نامه «تماشاگران» درباره موضوعات مختلفی حرف زده که یکی از آن ها تاثیر پذیری صدا و سیما از شبکه هایی مثل «من و تو» و «بی بی سی فارسی» است.
بخشی از این مصاحبه بدین شرح است:
رسانه های فارسی زبان خارج از ایران را هم می بینید؟
بله.
چه نگاه جدید و تجربه ای به شما داده؟ مثلاً بی بی سی فارسی با این شكل خبرخوانی جدید، برای شما كه 20-30سال اجرا داشتید، حالا آدم هایی كه آمده بودند و روز اول هم خیلی حرفه ای نبودند...
نیروهایی كه آنها را آموزش داده بودند، حرفه ای بودند. چون كسانی كه این ها جذب كردند، در مرحله اول نه گوینده بودند و نه مجری. ولی كسانی كه این ها را آموزش دادند، حرفه ای و فوق حرفه ای بودند و خوب هم آموزش دادند. بعضی های شان شاید صدای خوبی هم نداشتند و اجرا هم بلد نبودند، ولی به مرور زمان یاد گرفتند و اجرا می كنند. این را البته بگویم بی بی سی فارسی هم به همان شكل كلاسیك اجرای ما، خبر را اجرا می كند. یعنی این طور نیست كه سبك مجله های خبری اجرا كند.
مثل اتاق خبر من و تو؟
بله آن سبك جدیدی بود كه روز اولی كه اجرا كردند برای من خیلی جالب بود كه این سبك می‌گیرد یا نمی گیرد؛ یعنی در عین اینكه آن حالت رسمی را برداشته و یك گوینده‌ام سی ایستاده و از دیگر همكارانش كه نشستند، ماجراها را سؤال می كند، برای من خیلی جالب بود و بعد دیدم كه خیلی هم خوب جا افتاد.
در مورد بی‌بی سی فكر می‌كنید روی فضای رسانه ملی تأثیری گذاشت یا نه همین شكل خبرگویی كه تغییر پیدا كرد...
بله هم بی بی سی تأثیر گذاشت و هم شبكه من و تو با وجودی كه یك شبكه حرفه ای نیست و یك شبكه خصوصی كوچك است كه كار خاصی هم انجام نمی دهد، ولی همان بخش اتاق خبر خیلی تأثیر گذاشت و از آن الگو گرفتند و استفاده می‌كنند.
بد هم نیست كه از تجربیات دیگران استفاده كنیم.
بله خوب است ولی تصنعی نباشد.
برای بیننده تلویزیون و برنامه خبری یك مقدار شاید آن شكلی كه در بی‌بی سی خبر می‌گویند و با وجود آن آدم‌ها باورپذیرتر باشد تا آن شكلی كه در تلویزیون ما خبر می گویند. اینكه به اسم كوچك صدا می‌كنند چیزی است كه اینجا به نظر می‌رسد بچه‌ها هنوز خودشان راحت نیستند و به همین دلیل مردم باور نكرده‌اند.
شما نحوه اجرا را می گویید، ولی مردم بیشتر به دنبال محتوا هستند و نوع خبر برایشان مهم است. كارهای اجرا و گویندگی و دكور و نور و صحنه و جذابیت‌های تصویری دیگر به مرحله بعد بر می گردد. اول باید خوراك خبری مناسب و به موقع بدهیم. وقتی عقب نیفتادیم با آنها همزمان و همگام بودیم، باید همزمان با این روند جذابیت‌های صحنه و دكور و نور را هم افزایش بدهیم تا بهتر شویم.
راجع به بچه‌های خبر بی بی سی گفتید از ابتدا حرفه ای نبودند؛ گوینده های تازه‌وارد خبر سیمای خودمان چطور، این‌ها با آموزش خوبی وارد شدند؟
متأسفانه خیر. آموزش ها اكثراً خوب نبوده. آموزش هایی كه در مورد بی بی سی من اشاره كردم، از طریق نیروهایی كه پشت صحنه بی بی سی بودند و واقعاً پشتوانه تجربی بالایی داشتند، صورت گرفته است.
رادیوی بی‌بی سی و...
نه اصلاً همین تلویزیون بی بی سی فارسی؛ آدم هایی كه پشت صحنه كار می كنند، اكثراً نیروهای 30 - 40سال تجربه هستند. كسانی كه هم در رادیو و تلویزیون و مطبوعات بودند و خودشان هم آموزش های حرفه ای بین المللی دیدند. این ها به نیروهای جدید درس می دهند. ولی در ایران ما آموزش درست نداشتیم. از طرفی جذب نویسنده و گوینده ما غلط است، وقتی شیوه جذب درست نباشد، از پایه كسی كه وارد این كار شده این كاره نیست. شما هر چقدر هم برای او آموزش بگذارید، تا حدودی ممكن است آموزش بگیرد. ولی وقتی از پایه غلط باشد و چیزی نداشته باشد...
منبع: خبرآنلاین
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.