فارس: ناصر احمدپور یکی از با سابقه ترین نویسندگان و روزنامه نگاران کشورمان ناباورانه بر اثر عارضه قلبی درگذشت که این موضوع خیلی ها را دچار شوک عجیبی کرد.
مرحوم ناصر احمدپور در دوره ی فعالیت خود از علی پروین به شکل جدی و محکمی حمایت کرد و بین مطبوعاتی ها به یکی از حامیان مطرح علی پروین معروف شده بود. روز گذشته که مراسم تشییع پیکر احمدپور برگزار شد جای خالی علی پروین در این مراسم کاملا به چشم آمد اما وی امروز در نامه ای در خصوص درگذشت احمدپور مطلبی نوشته است که به شرح زیر است:
«هر آمدنی یک رفتنی دارد اما واقعاً درگذشت ناصر احمدپور خیلی ناگهانی اتفاق افتاد و من هنوز هم در شوک این اتفاق هستم چون یکی از بزرگان مطبوعات را از دست دادیم البته به ناصر هم مثل خیلی از پیشکسوتان جفا شد ولی او کارش را ادامه داد و هیچ وقت یادم نمیرود سرلوحه کار ناصر احترام به پیشکسوتانی بود که آنها را همه فراموش کرده اند. قطعاً به دست آوردن دل این پیشکسوتان روح ناصر را شاد می کند.
مرحوم ناصر احمدپور در دوره ی فعالیت خود از علی پروین به شکل جدی و محکمی حمایت کرد و بین مطبوعاتی ها به یکی از حامیان مطرح علی پروین معروف شده بود. روز گذشته که مراسم تشییع پیکر احمدپور برگزار شد جای خالی علی پروین در این مراسم کاملا به چشم آمد اما وی امروز در نامه ای در خصوص درگذشت احمدپور مطلبی نوشته است که به شرح زیر است:
«هر آمدنی یک رفتنی دارد اما واقعاً درگذشت ناصر احمدپور خیلی ناگهانی اتفاق افتاد و من هنوز هم در شوک این اتفاق هستم چون یکی از بزرگان مطبوعات را از دست دادیم البته به ناصر هم مثل خیلی از پیشکسوتان جفا شد ولی او کارش را ادامه داد و هیچ وقت یادم نمیرود سرلوحه کار ناصر احترام به پیشکسوتانی بود که آنها را همه فراموش کرده اند. قطعاً به دست آوردن دل این پیشکسوتان روح ناصر را شاد می کند.
هیچ وقت یادم نمی رود که ناصر احمدپور چطور برای حجازی در روزهایی که همه او را فراموش کرده بودند مراسم هایی را برگزار می کرد و برای سلامتی ناصر جشن میگرفت. من حدود 28 سال ناصر را میشناختم نه اینکه الآن از بین ما رفته این حرفها را میزنم بلکه او بسیار پشت کار و زحمتکش در عرصه مطبوعات و مخصوصاً روزنامه خبر ورزشی بود که او بنیان این روزنامه را گذاشت.
این را هم میدانم خیلی از جوانان این مطبوعات الآن مدیون او هستند و امیدوارم راهش را ادامه بدهند. به نظرم یکی از بهترین سردبیران ورزشی پس از انقلاب که خاطرات زیادی را با او دارم و هیچ وقت یادم نمی رود که چطور ناصر به مربیان ایرانی بها می داد را از دست دادیم. او قلم تند و تیزی داشت، اما همواره حامی حق و حقیقت بود و در لحظات سخت پیشکسوتان را هرگز فراموش نمی کرد که این موضوع شامل حال من هم میشد.
وقتی خبر فوت ناصر را شنیدم شوکه شده بودم و خیلی سخت با این موضوع کنار آمدم اما این ضایعه دردناک را به خانواده اش تسلیت عرض میکنم و به نظرم فردی را از دست دادیم که بعدها حسرت او را می خوریم شاید برای ناصر خیلی زود بود که به ورزشگاه شهید شیرودی برود تا خداحافظی کند اما حرف من این است تا زنده ایم قدر همدیگر را بدانیم چون الآن این کارها درست است که تسلی بخش قلب آزرده خانوادهاش است اما...
با توجه به هماهنگیهایی که کرده بودم قرار بود در این مراسم با ناصر خداحافظی کنم اما متأسفانه مشکلی برایم پیش آمد که هرکاری کردم تا در مراسم خداحافظی ناصر حضور پیدا کنم نشد. من در قبال ناصر بیمعرفت نیستم و به همه ایران می گویم که او به من و خیلی از پیشکسوتان بال و پر داد اما شرایطی پیش آمد که نتوانستم با او خداحافظی کنم ولی در اولین فرصت با حضور در بهشت زهرا از ناصر حلالیت می طلبم چون من کسی نیستم که گذشته ها را فراموش کنم. من فقط امیدوارم حالا که ناصر را نداریم قدر بزرگان دیگر مطبوعات را بدانیم. ناصر قلمش تند بود اما قلمش با وجدان و پاک بود و به ایران و ایرانی بها می داد. خدا بیامرزدش و او و خانوادهاش بدانند که من همیشه یاد او هستم.
وقتی خبر فوت ناصر را شنیدم شوکه شده بودم و خیلی سخت با این موضوع کنار آمدم اما این ضایعه دردناک را به خانواده اش تسلیت عرض میکنم و به نظرم فردی را از دست دادیم که بعدها حسرت او را می خوریم شاید برای ناصر خیلی زود بود که به ورزشگاه شهید شیرودی برود تا خداحافظی کند اما حرف من این است تا زنده ایم قدر همدیگر را بدانیم چون الآن این کارها درست است که تسلی بخش قلب آزرده خانوادهاش است اما...
با توجه به هماهنگیهایی که کرده بودم قرار بود در این مراسم با ناصر خداحافظی کنم اما متأسفانه مشکلی برایم پیش آمد که هرکاری کردم تا در مراسم خداحافظی ناصر حضور پیدا کنم نشد. من در قبال ناصر بیمعرفت نیستم و به همه ایران می گویم که او به من و خیلی از پیشکسوتان بال و پر داد اما شرایطی پیش آمد که نتوانستم با او خداحافظی کنم ولی در اولین فرصت با حضور در بهشت زهرا از ناصر حلالیت می طلبم چون من کسی نیستم که گذشته ها را فراموش کنم. من فقط امیدوارم حالا که ناصر را نداریم قدر بزرگان دیگر مطبوعات را بدانیم. ناصر قلمش تند بود اما قلمش با وجدان و پاک بود و به ایران و ایرانی بها می داد. خدا بیامرزدش و او و خانوادهاش بدانند که من همیشه یاد او هستم.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.