ژاپنی ها میزان خرید نفت روزانه شان از ایران را به بیش از ۱۶۳ هزار بشکه افزایش دادند و با این اقدام امکان گشایش در روابط اقتصادی تهران و توکیو را قوت بخشیدند.
عباس عراقچی، مذاکره کننده ارشد ایرانی که سفیری کشور ژاپن را نیز در کارنامه خود دارد در گفت و گویی به بررسی مناسبات سیاسی و اقتصادی تهران و توکیو می پردازد که مهمترین بخش های آن بدین شرح است:
*توکیو یکی از متحدان واشنگتن است و طبعاً در راستای مجموعه سیاست تمامی کشورهای غربی و البته آمریکا حرکت می‌کند. اما در همان قالب و چارچوب روابطش با ایران را نیز در راستایی کاملاً دوستانه احترام بر منافع متقابل پیش می‌برد.
* ایران و ژاپن توانسته اند به رغم تمامی فشارها و کارشکنی های کشورهای غربی روابط خود را حفظ کرده و البته با پیگیری مذاکرات هسته ای تهران و 1+5 برای آغاز دور جدیدی از مناسبات تلاش کنند. شاید بتوان گفت دو کشور در یک وضعیت صبر و انتظاری قرار دارند تا با رفع تحریم‌ها، روابط به وضعیت گذشته خود باز‌گردند.
* نیاز ژاپن به انرژی یک نیاز غیر قابل انکار است و ایران به عنوان یک تامین کننده مطمئن و قابل اتکا در خاورمیانه می تواند این نیاز را برآورده سازد. ژاپن و کشورهای شرق آسیا در شرایط حساس منطقه نمی توانند ایران را نادیده بگیرند.
*هنر دولتمردان ژاپنی در طول سالیان گذشته این بوده است که در مناسباتشان با تهران و روابطشان با غرب بالانسی ایجاد کرده اند؛در عین اینکه ناچار به همراهی با تحریم‌ها هستند اما در عین حال تا حد امکان به همکاری های اقتصادی ادامه داده‌اند و کانال های موجود را نیز همچنان باز نگه داشته اند.
*همه شرکت ها و کمپانی های ژاپنی به همکاری با ایران علاقه دارند و به رغم تحریم‌های چند سال اخیر، دفاتر خود را در ایران تعطیل نکردند.
*(وزیرخارجه اسبق ژاپن) اولین وزیر خارجه نزدیک به جامعه غربی بود که پیش از توافق ژنو به تهران آمد. بعد از آن هم ما در اجرای توافق ژنو با همکاری های ژاپنی‌ها مواجه بودیم.
*زمانی که ایران نیاز فراوانی برای همکاری های بانکی داشت بانک های ژاپنی نقش بسیار خوبی ایفا کردند. کانال های مالی که بر اساس توافق ژنو پیش بینی شده بود همه با کمک طرف ژاپنی ایجاد و گشوده شد.
*دولت ژاپن خود را مقید به منطقی که در تحریم‌های نفتی ایران وجود دارد، می داند و از آن محدوده فراتر نمی رود
* در مورد افزایش 98درصدی خرید نفت ایران از سوی ژاپن باید جمع متوسط یک ساله را در نظر بگیریم، نه به صورت ماهانه. اما با این حال باید این روابط را فراتر از یک خرید مقطعی مورد ارزیابی قرار دهیم.
*اعتقادی ندارم که جمهوری اسلامی ایران باید نفت خود را با نرخی کمتر از بازار به فروش برساند و به اصطلاح ارزان فروشی کند.
* ایران بازیگر اصلی بازار انرژی آینده منطقه خواهد بود و این کشورهای دیگر هستند که باید خود را با سیاست های ما تنظیم کنند
* بازار نفت منطق خاص خود را دارد یعنی علاوه بر مسائل اقتصادی از موضوعات سیاسی نیز تاثیر می‌پذیرد. عوامل سیاسی نیز تنها فروش نفت ارزان در بازه زمانی کوتاه مدت نیست
*ممکن است ژاپنی ها با فشارهای برخی از کشورهای منطقه و در قراردادهای مقطعی از خرید نفت ما صرف نظر کنند اما به هر حال سیستم بسیاری از پالایشگاه های ژاپن با نفت ایران تنظیم شده اند و این‌طور نیست که بتوانند به سرعت سیستم فعالیت و گردش کار خود را با نفت کشورهایی چون عربستان تنظیم کنند
*پس از توافق ژنو دولت آمریکا تلاش بسیار زیادی انجام داد تا فضای بین المللی را که به نفع ایران تغییر پیدا کرده بود مجدداً کنترل کنند.
*شوق و علاقه بسیار زیادی برای ارتباط با ایران در تمامی کشورها به وجود آمد که آمریکایی ها را به هراس انداخت تا به تمامی کشورهای جهان اعلام کنند که تحریم‌ها همچنان پابرجاست و تنها بخشی از محدودیت های ایران بر اساس آنچه در ژنو صورت گرفت، تعلیق شده است که به اعتقاد بنده به میزان بسیار زیادی ناموفق بود
* ژاپنی ها در کانال های بانکی که بر اساس توافق ژنو باز شده بود حضور یافتند و بیش از کشورهای دیگر کانال های بانکی مورد نیاز ما را تامین کردند؛ ما این همکاری را ارزشمند می دانیم.
منبع : تجارت فردا
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.