روزگاری است که گردوغبار وارد ریه های مردم کشور می شود و تنها راه مقابله با آن از سوی هموطنان صبوری و انتظار شده. بسیاری از هموطنان نفس کشیدن برایشان سخت شد و برخی دیگر توسط این گردوغبار بیمار شدند. در این میان مسئولان، اظهاراتی داشته اند و تا امروز نتوانسته اند گردوغبار را از بین ببرند.
سرویس اجتماعی فردا: روزگاری است که گردوغبار وارد ریه های مردم کشور می شود و تنها راه مقابله با آن از سوی هموطنان صبوری و انتظار شده. بسیاری از هموطنان نفس کشیدن برایشان سخت شد و برخی دیگر توسط این گردوغبار بیمار شدند. در این میان مسئولان، اظهاراتی داشته اند و تا امروز نتوانسته اند گردوغبار را از بین ببرند.
در واقع می توان گفت اظهارات مسئولان در این چند ماه اخیر دردی از مردم درمان نکرد و مردم همچنان در کنار ریزگردها به زندگی خود ادامه می دهند. اما در میان اظهارنظرات، مشخص شده که مسئولان مربوطه بیشتر از آنکه روی حل موضوع تمرکز داشته باشند به دنبال انداختن تقصیر بر دوش شخص دیگری می باشند.
سازمان محیط زیست چندین بار از برنامه های خود برای مقابله با ریزگردها خبر داده بود اما کاری از پیش نبرد. همچنین ابتکار نیز در واکنش به اظهارات منتقدان که گفته بودند اقدام موثری برای رهایی از معضل ریزگردها انجام نداده است، گفته بود مردم با مشکلات کنار بیایند و معلوم نیست حل این مسئله چقدر طول بکشد!
سایر کشورها با گردو غبار چه می کنند؟
رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست گفته: مسئله گرد و غبار بسیاری از مناطق جهان را تحت تأثیر قرار داده و موضوع فراتر از یک مسئله منطقه‌ای و استانی است؛ غرب آسیا، شمال آفریقا، آسیای میانه و دیگر مناطق دنیا تحت تأثیر این امر قرار گرفته‌اند.
در دهه ۳۰ پدیده طوفان شن در آمریکا رخ داده و همان دوران بود که بعد از بررسی علت، متوجه شدند که شیوه سنتی شخم زدن زمین و زیر و رو کردن آن، باعث می‌شود گیاه روی سطح از بین برود و خاک در سطح قرار گیرد و باد، طوفان شن ایجاد کند. به همین دلیل شیوه جدید شخم زدن پیشنهاد شد که با اعمال این روند خاک به زیر گیاهان کشیده می شد و ۸۵٪ گیاه باقی می‌ماند. از سوی دیگر، کشاورزان برای مقابله با ریزگردها تعداد کشت در سال را افزایش دادند تا مدت کمتری زمین خالی بماند. با ادامه این روند و اعمال این شیوه، گرد و غبار در مدت 10 سال در این کشور ریشه کن شد.
همچنین شمال چین در سال 1978 درگیر ریزگردهای عظیمی شده و راهکاری که برای از بین بردن این ریزگردها در نظرگرفته شد دانه پاشی با هواپیما در سطح مناطق کشاورزی بود. همچنین دولت چین برای تشویق کشاورزان بودجه مالی به منظور کاشت درختان در نظر گرفته بود و همین امر موجب شد که حجم بسیار از ریزگردها در این کشور نابود شود.
این در حالی است که چین اعلام کرده است این ریزگردها در سال 2050 به طور کل از بین خواهد رفت.
وقتی که ابتکار به دنبال مقصر می گردد
معصومه ابتکار بار دیگری عمده ترین منابع گردو غبار را کانون های خارجی دانسته و گفته این ذرات از کشورهای غرب آسیا و عراق وارد ایران شده اند. او برای پاسخ‌گویی به سئوالانی که مبنای چرایی ناموفق بودن برنامه‌های سازمان حفاظت محیط زیست کشور و ناتوانی برای رایزنی موفق با کشورهای منبع این گرد و غبارها بوده، بهره برده است.
در حالی که مشکل اصلی این معضل در کشور را می توان ضعف مدیریتی دانست. مساله اینجاست که ریزگردها در اثر خشکسالی به وجود می آیند و خشکسالی در اثر کم آبی! از سوی دیگر به دلیل تخصیص آب به بخش کشاورزی و صنعت و کمبود آب می توان با مدیریت منابع آب بخشی از مشکل را برطرف کرد.
اما سازمان محیط زیست به غیر از کانون های خارجی، دولت قبلی را مقصر نامیده که در دوران فعالیت خود اقدامی موثر انجام نداده است.
ناصر سودانی، نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی در واکنش به این اظهارنظر گفته: اگر مسئولان فعلی سازمان محیط زیست ادعا می‌کنند که مسئولان دولت‌های پیشین باید در خصوص آلودگی هوای استان خوزستان اقدامات مفیدی را انجام می‌دادند چرا خانم ابتکار که 8 سال مسئولیت حفاظت محیط زیست در دوران اصلاحات را برعهده داشت هیچ اقدامی انجام نداده است و وی نیز عضوی از مسئولان پیشین است که هم اکنون نیز رئیس سازمان حفاظت محیط زیست است و باید به جای این فرافکنی‌ها به فکر اقدامات عملی و مؤثر بود.
به عمل کار برآید، به سخنرانی نیست
ابتکار در بخشی از توضیحات خود حفظ مرتع را مهم‌ترین عامل مقابله با پدیده گرد و غبار دانسته و گفته: استان‌هایی که برای مراتع خود برنامه‌ریزی کرده و بتوانند مراتع خود را حفظ و از چرای بی‌رویه و استفاده بیش از حد و برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی جلوگیری کنند، با پدیده گرد و غبار مقابله خواهند کرد.
درست است که چرای بیش از حد دام در مراتع، باعث تهدید و فقیر شدن آن می‌شود، اما باید به این نکته اشاره کرد که مراتع کشور فقیر هستند و ظرفیت آنها کمتر از تعداد دام هاست.
سازمان جنگل‌ها بر اساس ماده 14 قانون افزایش بهره‌وری مصوب سال 86 مکلف شده با خروج سالانه سه میلیون واحد دامی، تعادل میان دام و مراتع در کشور ایجاد کند اما دولت برای این سازمان اهداف کمی تعیین نکرده است.
ضعف اقتصادی و فرهنگی دامداران تاثیر بسزایی بر روند تخریب مراتع گذاشته و از آنجاکه دامداران نیازهای خود را در اولویت می‌بینند و برای رفع این نیازها به مراتع وابسته هستند تا جایی که لازم باشد از مراتع استفاده می‌کنند و به فکر آیندگان نیستند.
اما سوال اینجاست که اگر خانم ابتکار عامل مهم برای مقابله با ریزگردها را حفظ مراتع می دانند، چه تدبیری برای دامداران که نیازمند تامین غذای دام خود هستند، اندیشیده است؟
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.