در هفته پیش رو آخرین دور از انتشار گزارش‌های ماهانه را خواهیم داشت. بعد از این جریان، تقریبا کدال تعطیل و خلوت شده و به استقبال سال نو خواهد رفت. قبلا هم به این نکته اشاره شد که گزارش بهمن ماه شرکت‌ها سیگنال خاصی (به دلیل برودت هوا و افت مقداری فروش) برای بازار نخواهد داشت. البته ممکن است کمی خوش‌رقصی در نرخ‌ها را داشته باشیم. از طرف دیگر فضا در بورس کالا هم بد پیش نمی‌رود و این موضوع می‌تواند در تقویت روحیه معامله‌گران و ایجاد خوش‌بینی در فروش خوب اسفند ماه شرکت‌ها موثر باشد.
1) پیش‌بینی بازار ...
بورس24 : در شرایطی به مصاف معاملات سومین روز کاری اسفند می‌رویم که بازار چهارشنبه نسخه مشابهی از بازار سه‌شنبه و حتی ضعیف‌تر و پرعرضه‌تر بود و خیلی مورد توجه نبود؛ به‌خصوص که موج تعطیلات، تقریبا 4 روزه است و امروز هم بازاری نیمه‌تعطیل خواهیم داشت. در نتیجه معاملات روز چهارشنبه شاخص کل با افت اندکی در ارتفاع دو میلیون و 70 هزار واحدی قرار گرفت. ارزش معاملات چند روزی است که بواسطه کاهش فعالیت بازارگردان‌ها کاهشی است و روز چهارشنبه با افت 11 درصدی به 3.1 همت رسید و طبق روال عادی برنامه تراز نقدینگی حقیقی‌ها منفی (خروج 225 میلیارد تومان پول) بود.
تقریبا 16 روز کاری دیگر فاتحه سال سخت و پرحاشیه ۱۴۰۲ خوانده خواهد شد. سالی که تا به این جای کار به‌جز مصیبت و گرفتاری چیزی برای اهالی بازار نداشته و سایر دارایی‌ها با کسب بازدهی و جدال با تورم، پوزخندی به او زده‌اند ! دولت تا توانست جیب بازار را به بدترین شکل ممکن زد. او تیزی زیر گلوی سهامداران گذاشت و جیب آنها را خالی کرد. با این حال برخی معتقدند هنوز هم امیدهایی به اسفند وجود دارد و فضا در روزهای باقی‌مانده می‌تواند خاص و مطابق با تجربه 2 سال گذشته (با تحرکات مثبت) پیش برود. طی 3 – 4 روز اخیر یعنی از زمانی که قادر نظارت بازارها را بر عهده گرفت، با چند اقدام قابل تقدیر، اسلحه فروشنده‌ها را ضعیف کرد. اما از آن‌سو اخبار و انگیزه‌ای برای رشد نداشت. اینکه بازار در اسفند همیشه خوب بوده، امیدواری‌هایی است که به خود می‌دهیم و اگر قرار باشد خبر قوی نرسید، رفتار حقوقی‌ها در آخرین ماه سال و بحث تسویه اعتبارات شرایط را سخت خواهد کرد. البته گفته می‌شود رایزنی‌هایی با بانک مرکزی برای رفع مشکل تسویه اعتبارات کارگزاری‌ها در جریان است و احتمالا این ریسک از سر بازار برداشته خواهد شد.
در هفته پیش رو آخرین دور از انتشار گزارش‌های ماهانه را خواهیم داشت. بعد از این جریان، تقریبا کدال تعطیل و خلوت شده و به استقبال سال نو خواهد رفت. قبلا هم به این نکته اشاره شد که گزارش بهمن ماه شرکت‌ها سیگنال خاصی (به دلیل برودت هوا و افت مقداری فروش) برای بازار نخواهد داشت. البته ممکن است کمی خوش‌رقصی در نرخ‌ها را داشته باشیم. از طرف دیگر فضا در بورس کالا هم بد پیش نمی‌رود و این موضوع می‌تواند در تقویت روحیه معامله‌گران و ایجاد خوش‌بینی در فروش خوب اسفند ماه شرکت‌ها موثر باشد. در حوزه سیاسی و در بیرون مرزها، فضا کمی آرام شده و بعید است در روزهای باقی‌مانده از سال، حاشیه خاصی داشته باشیم.
اما در ادامه با تکرار پارگرافی از گزارش صبح چهارشنبه، به ادامه بحث درخصوص راهکارها برای تغییر رویه بازار خواهیم پرداخت. "بدون تعارف معتقدیم دولت با مسیری که در پیش گرفته (سرکوب بازارها تا انتخابات خرداد 1404 ریاست جمهوری) به مقصود خود نخواهند رسید. سیاست آنها این است که اقتصاد و مردم را به شکل فشل‌وار تا 16 ماه دیگر تحت فشار قرار داده و بعد از کسب نتیجه مناسب از انتخابات، همه چیز را رها کرده و کل فشار ناشی از کسری و ناترازی خود را روی دوش مردم آوار کنند. سرکوب نرخ ارز در بازار آزاد، حفظ دلار نیمای2 در سطوح کمتر از 40 هزار تومانی و اختلاف بیشتر از 40 درصدی با دلار بازار آزاد، اصرار بر ارائه ارز ترجیحی با نرخ کمتر از 30 هزار تومان برای واردات کالاهای اساسی، توزیع رانت گسترده برای عده‌ای خاص و در نهایت عدم اصلاح نرخ حامل‌های انرژی دقیقا نشان می‌دهد که دولت چه هدفی را دنبال می‌کند. دولت می‌تواند با استفاده از پتانسیل‌های بازار بسیاری از مشکلات خود را حل کند. این بازار پتانسیل‌های عجیبی دارد."
دولت و بانک مرکزی در دو سال و نیم گذشته، انواع و اقسام فشارها را به بازار وارد کرده‌اند. اتفاقاتی که در سالهای گذشته افتاده را اگر کنار بگذاریم، همین امسال چندین بار با تصمیمات اشتباه منجر به تضعیف صنایع شده‌اند. حقیقت امر کار دولت فقط سیاستگذاری است و دور شدن از تصمیمات غیرکارشناسی و رجوع به عقلانیت مهم‌ترین کاری است که دولت می‌تواند انجام دهد و قطعاً ثمرات و اثرات آن را در یک بازی برد - برد خواهد دید. البته طی این سالها دولت آنقدر خراب‌کاری و افتخارآفرینی داشته که کار او با یک تصمیم حل نمی‌شود و به تصمیمات متعددی نیاز است تا از این شرایط خارج شویم. این تصمیمات 3 بُعد دارد. یکی بُعد کلان، دیگری اصلاح سیاست‌ها در برخورد دولت با صنایع و سوم اصلاح سیاست‌های نهاد ناظر.
در حوزه کلان، 4 بحث کاهش شکاف بین دلار آزاد و نیمای2، اصلاح نرخ سود 30 درصد، اصلاح نرخ دلار ترجیحی و در نهایت اصلاح نرخ حامل‌های انرژی را داریم. نکته جالب اینکه همه این اصلاحات در گام نخست به سود خود دولت خواهد بود اما او هیچ یک از آنها را نمی‌بیند و همچنان بر سیاست‌های اشتباه و پوپولیستی خود تاکید دارد. البته گویا بانکها گشایش سپرده با نرخ سود 30 درصدی را متوقف کرده‌اند اما هنوز بازار نگران این موضوع و اثرات آن است. همین بی‌تدبیری‌ها است که فشار به تمامی بازارها را افزایش داده و به رکود برده است.
البته اصلاح یکباره 4 گذاره مطرح شده، شدنی نیست اما دولت می‌تواند با یک برنامه مشخص و مدون، ضمن اصلاح سیاست‌های خود، در مسیر این اقدامات قرار بگیرد. به عنوان مثال در گام نخست دلار نیمایی را آرام‌آرام رشد داده و شکاف 40 درصدی را به مرور به 30 و سپس 20 درصد برساند. به‌خصوص با کسری سنگین تراز تجاری و شرایط دشوار صادرکنندگان، صدای بسیاری از اقتصاددان‌ها بلند شده و نگرانی در این حوزه به سطوح حداکثری رسیده است.
در بخش دوم در حوزه صنایع، اگر نیم‌نگاهی به هر صنعت بیندازید به خوبی نقش مخرب دولت و رد پای او در کاهش حاشیه سود را خواهید دید. به نظر اتخاذ تصمیماتی که در ادامه ...
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.