تشریح عمده مشکلات و چالش‌ های سال ۱۴۰۳ ذوب آهن در مجمع

بورس24 - مجمع ذوب آهن برگزار شد و گزارش اجمالی درباره وضعیت تولید و هزینه‌ های انرژی در ذوب آهن اعلام شد. 

گزارش مجمع: 

هزینه تولید هر کیلوگرم محصول حدود ۷۰۰ تومان است، بنابراین برای هر تن، هزینه به حدود ۸۵۰۰ تومان می‌رسد. در کارخانه‌های مشابه، به طور متوسط بین ۶۰۰ تا ۶۵۰ کیلووات‌ساعت برق مصرف می‌شود و قیمت فعلی هر کیلووات‌ساعت برق ۲۵۹۰ تومان است که هزینه برق هر کیلو حدود ۱۸۰۰ تا ۱۸۵۰ تومان خواهد بود.

در مقایسه با کارخانه‌های قوس الکتریکی، هزینه انرژی ذوب‌آهن تقریباً ۵ برابر بیشتر است؛ به طوری که انرژی در روش کور‌بلندی حدود ۴۳ تا ۴۶ درصد کل هزینه‌ها را تشکیل می‌دهد، در حالی که این نسبت در قوس الکتریکی معمولاً ۱۲ تا ۱۲.۶ درصد است.

عمده مشکلات و چالش‌ های سال ۱۴۰۳ به شرح زیر است:

 نقدینگی: کمبود نقدینگی سبب شد کارخانه مجبور به پیش‌فروش محصولات شود. محصولات با قیمت ۲۲ هزار تومان پیش‌فروش شد، در حالی که با قیمت ۳۰ هزار تومان تحویل داده می‌شود.

مواد اولیه: برای تولید ۲.۶ میلیون تن، حدود ۱.۳ میلیون تن کک نیاز است که از این میزان، ۸۰۰ هزار تن زغال‌سنگ داخلی و ۵۰۰ هزار تن وارداتی است. تأمین زغال‌سنگ خارجی به دلیل نرخ ارز، هزینه بالایی ایجاد کرده و حدود ۱۰ درصد کل هزینه‌های سال را شامل می‌شود.

 محدودیت‌های صادرات: به‌خاطر الزام بانک مرکزی به تسویه ارزی، صادرات میلگرد دچار محدودیت شده است. قیمت صادراتی میلگرد حدود ۳۱ هزار تومان و قیمت فروش داخلی حدود ۳۵ تا ۳۶ هزار تومان است.

 تغییرات نرخ ارز: به دلیل اینکه مواد اولیه به دلار خریداری می‌شود، افزایش نرخ ارز مستقیماً بر هزینه‌ها تأثیرگذار است؛ بانک مرکزی نیز ارز موردنیاز کارخانه را تامین نمی‌کند.

حمل و نقل: هر محموله واگن از سمت سنگان یا خواف، ۳۵ روز زمان می‌برد. بنابراین باید برای ۷۰ روز، مواد اولیه ذخیره شود تا کارخانه با کمبود مواجه نشود.

 تداوم خشکسالی: این موضوع باعث کاهش ظرفیت تولید نیروگاه شده است؛ تا پیش از این ۱۹۰ مگاوات تولید می‌شد که حدود ۲۰ مگاوات به شبکه فروخته می‌شد اما طی سال گذشته، به علت کمبود آب و اختلال در دیگ‌ها، مجبور به خرید ۸۰ تا ۸۸ مگاوات برق شدیم.

قطع گاز نیروگاه: باعث تشدید مشکلات انرژی شد.

 افزایش قیمت قطعات و ماشین‌آلات و قیمت مواد اولیه، حمل و نقل و منابع انسانی که سهمی قابل‌توجه در افزایش هزینه‌ها دارند. 

همواره اعتقاد داشته‌ایم که تمامی تجهیزات مورد نیاز کارخانه توسط نیروهای داخلی قابل ساخت است و هیچ‌گاه اعتمادم به توانمندی بچه‌های کارخانه کاهش نیافته است. در همین راستا، دو کوره آهک قدیمی که از مدار خارج شده بودند با تلاش همکاران  (نگهداری و تعمیرات) بازسازی شدند. تمامی مراحل گندله‌سازی بدون هزینه اضافی و با تکیه بر توان داخلی انجام شد.

با توجه به کمبود سنگ در کشور، ناچار به حفظ و احیای این تجهیزات هستیم. هر یک از این دو کوره ظرفیت تولید ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تن را دارند. عملیات بتون‌ریزی و جمع‌آوری آجرهای نسوز فونداسیون نیز مطابق برنامه پیش می‌رود و این اقدامات ارزشمند بدون تحمیل هزینه اضافی بر کارخانه صورت گرفته است. 

در حال حاضر، زمین‌هایی که ذوب‌آهن در اختیار دارد، شامل یکی از بزرگ‌ترین پلاک‌های ملکی با شماره ۶۴۷ است که از سمت نوگران تا نزدیکی شهرک فولاد امتداد دارد. پلاک‌های بعدی نیز شامل زمین‌های متعلق به بیمارستان، ورزشگاه ایثار، ورزشگاه بزرگ فولادشهر، منطقه شفق  و زمین های ۱، ۲ و ۳ می‌شوند.

متاسفانه برای بخشی از این اراضی تاکنون سند ثبتی اخذ نشده و علت دقیق آن نیز مشخص نیست. علاوه بر این، اراضی دیگری به سمت مبارکه نیز وجود دارد که فعلاً موضوع بحث نیست و به آن ورود نمی‌کنیم.

در حال حاضر تمرکز ما بر اراضی‌ای است که برای شرکت ارزش افزوده و کاربرد دارند. بیمارستان ذوب‌آهن یکی از این املاک است که به‌زودی مراحل انتقال و تملک رسمی آن انجام خواهد شد. همچنین، برای اراضی واقع در منطقه اشترجون و فلاورجون نیز طی روزهای آینده از سازمان تأمین اجتماعی درخواست قیمت‌گذاری خواهیم کرد تا مراحل انتقال آن‌ها به نام شرکت نهایی شود. بخشی از این اراضی کاربری صنعتی دارند و قابلیت فروش خواهند داشت.

همان‌ طور که اشاره شد، تا کنون با تلاش واحد حقوقی و املاک شرکت، برای حدود ۴۷۰۰ هکتار از اراضی اسناد ثبتی اخذ شده و امید داریم برای اراضی باقیمانده نیز این روند ادامه یابد. لازم است همه همکاران از اهمیت این اقدامات در تثبیت املاک ذوب‌آهن آگاه باشند و بدانند این املاک متعلق به شرکت و تلاش آن‌ها در این مسیر بسیار ارزشمند است. 

برای بهبود وضعیت ذوب‌آهن می‌توانیم از طریق افزایش سرمایه‌ها کمک کنیم. مدیریت هم  نیز مسائل فنی و حقوقی را پیگیری می‌کنند .   ساماندهی شرکت‌ها یکی از تکالیف اساسی است که باید بر آن تمرکز کنیم. معمولاً در بندهای گزارش تکلیفی، باید برنامه‌ای برای خروج شرکت از وضعیت فعلی ارائه شود. 

همچنین، باید به چابک‌سازی ساختار گروه، چه در شرکت‌های زیرمجموعه و چه در شرکت اصلی توجه کنیم. در کنار این موضوع، در خصوص املاک نیز ساماندهی و تعیین تکلیف اموال ضروری است. ساماندهی شرکت‌ها و اصلاح ساختار مالی، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند شرکت را از وضعیت فعلی خارج کند.

قطعاً اگر هدف ما خارج نمودن شرکت از شرایط فعلی باشد که منجر به زیان انباشته قابل توجهی شده، باید مجموعه‌ای از اقدامات اساسی را اجرا کنیم. لازم به ذکر است که ذوب‌آهن، این ظرفیت را قبلاً نیز نشان داده است.

برای اطلاع همکار عزیزمان می‌گویم که در سال ۱۳۹۰، شرکت ذوب‌آهن با زیان ۱۱۵ میلیارد تومانی مواجه بود و طی دو تا سه سال، هر سال در مجمع، شرکت زیان‌ده اعلام می‌شد، تا جایی که مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت شد.اما با استفاده از پیشنهادهای کارشناسان ذوب‌آهن، اقدامات فنی، افزایش سرمایه، و توافق با بانک‌های دولتی از محل مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از دولت و نیز اجرای برخی اقدامات اصلاحی، نهایتاً شرکت موفق شد تا سال ۱۳۹۹ به نقطه سر به سر برسد و پس از آن وارد سوددهی شود. این تجربیات ارزشمند در شرکت وجود دارد. هم اکنون مجموعه اقدامات پیشنهادی، از جمله افزایش سرمایه را به صورت مشخص مطرح می کنیم 

در خصوص اراضی متعلق به شرکت ذوب‌آهن، پس از بررسی‌های صورت‌گرفته و مذاکرات با مسئولین شرکت صبا، مقرر شد این اراضی صرفاً به صورت اجاره‌ای در اختیار شرکت صبا قرار گیرد و هیچ تصمیمی مبنی بر فروش این اراضی به شرکت صبا وجود ندارد. قرارداد اجاره این اراضی قبلاً تنظیم و امضا شده و در صورت لزوم به‌روزرسانی خواهد شد.

همچنین تأکید می‌شود که برنامه‌ای برای فروش این ۳۵ هکتار زمین به هیچ عنوان در دستور کار شرکت ذوب‌ آهن نیست.