در هیاهوی این روزهای بازار، کمتر کسی حتی برخی از حقوقی‌های فروشنده به این واقعیت توجه دارند که قیمت سهام روزبه‌روز پایین‌تر می‌رود، آنهم در شرایطی که وضعیت سودسازی شرکت‌ها تغییری نکرده و یا حتی در برخی از صنایع بهبود یافته است. اما ترس از رکود و آینده مبهم سیاسی و ناتوانی صندوق‌های حمایتی در ایفای نقش مؤثر، فضایی پدید آورده که نه تحلیل تکنیکال دیده می‌شود، نه تحلیل بنیادی و نه نسبت‌های کلیدی ...
1) پیش‌بینی بازار ...
بورس24 : معاملات چهارشنبه در یک روز نیمه‌تعطیل با فشار عرضه برگرفته از تحرکات بالا به پائین بازار سه‌شنبه آغاز شد و حدود 80 درصد از نمادها در دامنه منفی معامله می‌شدند. طی مدت اخیر هر گاه اندک امیدی به بهبود بازار ایجاد شده، یک سهمِ متوقف و تاثیرگذار همچون خودرو یا وبملت به تابلوی معاملات بازگشته و با جو منفی خود یک افت دیگر را به بازار تحمیل کرده است ! این وظیفه خطیر در بازار چهارشنبه به گردن فولاد مبارکه بود تا شاخص کل با یک افت بیش از 1 درصدی دیگر به میانه‌های کانال 2.5 میلیون رانده شود ! در پایان، ارزش معاملات با افت 15 درصدی به کمتر از 5 همت رسید و 215 میلیارد تومان خروج پول توسط سهامداران حقیقی رقم خورد ...
در هیاهوی این روزهای بازار، کمتر کسی حتی برخی از حقوقی‌های فروشنده به این واقعیت توجه دارند که قیمت سهام روزبه‌روز پایین‌تر می‌رود، آنهم در شرایطی که وضعیت سودسازی شرکت‌ها تغییری نکرده و یا حتی در برخی از صنایع بهبود یافته است. اما ترس از رکود و آینده مبهم سیاسی و ناتوانی صندوق‌های حمایتی در ایفای نقش مؤثر، فضایی پدید آورده که نه تحلیل تکنیکال دیده می‌شود، نه تحلیل بنیادی و نه نسبت‌های کلیدی ... بازار حالا وارد مرحله‌ای شده که فروش تنها برای فرار از حس غرق شدن در زیان و بی‌ارزشی دارایی‌هاست؛ نه برای تصمیم‌گیری منطقی. هر چه هست، واکنش به احساسات است، نه عقلانیت ...
شاید مهم‌ترین آسیب این روزها، فراموشی زمان باشد؛ فراموشی اینکه بازار همیشه در چرخه‌های رفتاری بالا و پایین می‌رود و آنچه امروز رخ می‌دهد، نه آغاز یک پایان، بلکه تکرار یک الگوی قدیمی است. در چنین زمان‌هایی، معامله‌گران به جای آنکه از تاریخ بازار درس بگیرند، تنها از درد امروز فرار می‌کنند؛ غافل از اینکه ممکن است همین نقاط، همان کف‌هایی باشند که بعدها در نمودارها دایره قرمز دورشان می‌کشند و حسرتش را می‌خورند. اینکه چه‌زمانی ورق برمی‌گردد، شاید قابل پیش‌بینی نباشد؛ اما قطعا بازار اینطور باقی نمی‌ماند و وقتی جهت باد عوض شود، دیگر مهم نیست چه‌سهمی داری، بلکه مهم این است که اصلاً در بازار مانده‌ای یا نه ... !
نکته مهم اینکه، نسبت‌های تاریخی نظیر P/E و P/S ، ارزش جایگزینی و همچنین ارزش دلاری نشان می‌دهد که بازار در کف‌های تاریخی خود قرار دارد. بنابراین خرید در این قیمت‌ها، به ویژه توسط نهادهای حاکمیتی که در معرض ریسک‌های فردی نیستند، نه‌تنها اشتباه نیست، بلکه منطقی و حتی حیاتی است. اگرچه امروز در یکی از تلخ‌ترین و پرچالش‌ترین دوره‌های بازار به سر می‌بریم، اما نمی‌توان از واقعیت‌های عددی و تحلیلی صرف‌نظر کرد. نسبت P/E بازار که تا همین دو ماه پیش (انتهای اردیبهشت) در محدوده ۸ واحدی قرار داشت، اکنون به سطوح کمتر از ۶ واحدی (محدوده 5.6 واحد) سقوط کرده است. این کاهش، حاصل سه عامل مشخص است: افت سنگین قیمت سهام، رشد سودآوری (EPS) شرکت‌ها (کلیت بازار بیش از 12 درصد) و تقسیم سود در فصل مجامع.
این 3 عامل باعث شده‌اند تا بازار از منظر بنیادی، وارد یکی از ارزنده‌ترین دوره‌های خود در یک دهه اخیر شود. نکته مهم‌تر اما در مقایسه افت شاخص با افت نسبت P/E نمایان می‌شود. در حالی‌که ارزش کل بازار از سقف اردیبهشت 21 - 22 درصد کاهش یافته، نسبت P/E-ttm افت حدود 30 درصدی را تجربه کرده است؛ به‌عبارتی گزارش‌های 3 ماهه فصل بهار، به‌طور متوسط حدود 0.7 واحد نسبت P/E را تقویت کرده‌اند، که نشانه‌ای مثبت در دل رکود است.
بررسی تجربه تاریخی بازار نشان می‌دهد سطح P/E طی 10 سال اخیر در محدوده 5.5 تا ۶ واحد بارها به عنوان کف معتبر شناخته شده و تاکنون 3 مرتبه بازار در این سطوح واکنش قاطع برگشتی داشته است. هر 3 واکنش نیز در آبان ماه و در شرایط خاص سیاسی کشور رخ داده‌اند: آبان ۱۴۰۱ پس از
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.