فرض کنیم همین حالا به ۷ مهر رسیدیم؛ در نیویورک هم اتفاقی نیفتاد و طرفین روی همان مواضع قبلی تاکید کردند. بنابراین تحریمهای شورای امنیت بطور خودکار باز میگردند. از طرف دیگر گزارشهای ماهانه منتشر میشود و چشمانداز صورتهای مالی 6 ماهه روشن میشود. طبیعتا در چنین شرایطی بازار نمیتواند فضای dark و عجیبی داشته باشد. تنها راه کمک به بازار چه در این مقطع و چه در هفته آتی این است که حقوقیها با تجهیز منابع از همین امروز پای کار باشند.

1) پیشبینی بازار ...
بورس24 : بورس تهران معاملات دومین روز هفته را هم با فشار عرضه و حدود 5.5 همت صف فروش آغاز کرد و با گذر از دقایق ابتدایی یک موج خرید راهی بازار شد. موجی که تقریبا بخش خوبی از صفوف فروش را جمعآوری کرد و در همان یکساعت ابتدایی به جزء صندوقها و نمادهایی که ماههاست در وضعیت قفلی صف فروش هستند، تعادل برقرار شد. البته بواسطه حضور ریسکها و عدم خوشبینی به تحولات سیاسی، انگیزهای برای حرکت رو به جلو نبود و فشار عرضه تا انتها ادامه داشت اما به هر جهت فرآیند متعادلسازی بازار به دو دلیل: نبود فروشنده جدی و جذابیت ویژه قیمتها زودتر از دوره جنگ 12 روزه آغاز شد و در همین راستا ارزش معاملات با رشد جدی 106 درصدی از مرز 6 همت عبور کرد. این در شرایطی است که خروج پول از بازار حوالی 730 میلیارد تومان بود که در قیاس با دورههای گذشته، اگرچه عدد کمی نیست اما رقم شگفتانگیزی هم نبود. در پایان معاملات نیز، 77 درصد از نمادها با افت قیمت به کار خود خاتمه دادند و در همین راستا شاخص کل با افت 1.5 درصدی تا ابتدای کانال 2.5 واحد عقب نشست.
طی روزهای اخیر با تشدید اخبار منفی سیاسی، فضای بدبینی به بازار بازگشت. البته در آستانه اجلاس سران سازمان ملل در نیویورک هستیم و تکلیف ماشه به زودی روشن خواهد شد. اگر بخواهیم موضوع خبرهای سیاسی را بیشتر باز کنیم باید گفت طی روزهای گذشته چند طیف اظهارنظر باعث شد تا دوباره ترس بازار از غیرمنطقی شدن فضا بیشتر شود. اولین اظهارنظر را وزیر خارجه آمریکا داشت و برای اولین بار صراحتا موضوع موشکی را موضوع مذاکره دانست. چیزی که تا به امروز حدس و گمانش زده میشد اما کسی آن را بیان نمیکرد. بعد از آن هم جسته و گریخته خبرهایی رسید که نشان میداد با وجود توافق قاهره، کشورهای اروپایی عزم خود را برای چکاندن ماشه جزم کردهاند.
این خبرها و جریانات باعث شد تا مجددا موج عرضه به بازار قالب شود. گویی بورسی بودن یعنی ماندن در چرخهای بیپایان از انتظار و ناامیدی؛ یعنی فردایی که همچون افق هر روز محوتر میشود. یعنی وعدههایی که مثل باران بر زمین خشک میریزند، اما هیچگاه سبزهای از دلشان نمیروید ! آنچه در حال حاضر مهم است این است که بازار آن خوشبینی که بعد از امضای توافق قاهره به وجود آمده بود را کمرنگ میبیند و بسیاری ترجیح میدهند این 6 - 7 روز باقی مانده تا تا کلید خوردن رسمی ماشه را نظارهگر باشند و خیلی بیگدار به آب نزنند.
به هر جهت بازگشت تحریمهای سازمان ملل تبعات اقتصادی قابل توجهی دارد. ایجاد محدودیت در صادرات نفت و کاهش درآمدهای ارزی، فشار شدیدی بر بودجه و تراز پرداختهای کشور وارد میکند و احتمال کمبود ارز برای واردات کالاهای اساسی وجود دارد. این محدودیتها میتواند باعث افزایش تورم، کاهش قدرت خرید مردم و ناپایداری بازار ارز شوند. و در عین حال نقش یک تیغ دو لبه برای بازار سرمایه را دارند. در مجموع، بازگشت تحریمها میتواند رشد اقتصادی را کُند یا حتی منفی کند و تولید و اشتغال را تحت تأثیر قرار دهد و ایران را در سطح بینالملل در موقعیت چالشبرانگیزتری قرار دهد.
بنابراین دوباره به این پرسش میرسیم که در مقطع فعلی چه باید کرد ؟! به نظر طی روزهای آتی تحولات سیاسی، کمی روشنتر و شفافتر خواهد شد و بازار هم میتواند مسیر خود را شناسایی کند. اما همچنان روی این موضوع تاکید داریم که اگر گزارشهای ماهانه و حاشیه سود شرکتها در سه ماهه دوم تکرار شود، کف بازار همین حوالی خواهد بود و افت عجیبی را تجربه نخواهیم کرد. شاید خبرهای تند سیاسی و قطعی شدن ماشه بازار را برای چند روز تحت فشار قرار دهد اما معتقدیم این فشار نمیتواند خیلی زیاد باشد و بازار در نقاطی پایینتر دوباره در سطح ارزندگی قرار خواهد گرفت.
فرض کنیم همین حالا به ۷ مهر رسیدیم؛ در نیویورک هم اتفاقی نیفتاد و طرفین روی همان مواضع قبلی تاکید کردند. بنابراین تحریمهای شورای امنیت بطور خودکار باز میگردند. از طرف دیگر گزارشهای ماهانه منتشر میشود و چشمانداز صورتهای مالی 6 ماهه روشن میشود. طبیعتا در چنین شرایطی بازار نمیتواند فضای dark و عجیبی داشته باشد. تنها راه کمک به بازار چه در این مقطع و چه در هفته آتی این است که حقوقیها با تجهیز منابع از همین امروز پای کار باشند و البته ...
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.