بورس را نمی‌شود با سقف و دستور کنترل کرد؛ ذاتش آزادی است. تا وقتی اراده‌ی ملت بورس بیدار است، هیچ دست پنهانی نمی‌تواند ارزش را پنهان کند.
بورس24 : محمودرضا خواجه نصیری چهره سرشناس بورس ایران یادداشتی جدید در کانال تلگرامی خود نوشت که به شرح زیر است:
بورس را از چنگال تفکرات کنترل‌گر آزاد کنید!
اینجا ذاتاً سمبل آزادی اقتصادی است.
چند روز پیش، روایتی شنیدم از یکی از روسای سابق سازمان که می‌گفت یکی از دولتیان برای شاخص بورس سقف و چارچوب تعیین کرده بود و همین عامل ریزش بازار شده بود!
بماند که این، عذر بدتر از گناه است برای کسی که بر صندلی‌ای تکیه زده تا طبق ماده ۲ قانون بازار اوراق بهادار، فلسفه‌ی وجودی سازمان یعنی حمایت از حقوق سهامداران را محقق کند و دقیقا آنجا بایستد و پاسداری کند و اگر نتوانست برود !
اما بیایید واقع‌بینانه ببینیم این اکوسیستمی که نامش را بازار سهام گذاشته‌ایم، در واقع چیست؟
• بازاری که مستقیم و غیرمستقیم حدود ۸۰٪ از مدیریت سهامش در تملک نهادهای دولتی و حاکمیتی است.
• سازمان ناظر آن، هیأت مدیره‌ای دارد که توسط وزیر اقتصاد و شورای بورس منصوب می‌شود؛ و شورای بورسش نیز متشکل از نمایندگان دولت و به‌اصطلاح خبرگان خصوصی منصوب همان دولت است.
• بورس‌ها، فرابورس و تشکل‌های خودانتظام نیز عموماً تحت مدیریت نهادهای مالی خصولتی‌اند؛ خصوصی در ظاهر، دولتی در باطن.
• حتی نهادهای مالی خصوصی (کارگزار، سبدگردان، تأمین سرمایه، گروه مالی و…) رزق و بقایشان به کرم سازمان و دولت بند است.
اما فراموش نکنیم:
این بازار سهام است، و سهامدار خرد طبق قانون—حتی با داشتن یک سهم—حقوقی دارد که بر توهم قدرت همه‌ی آنانی که برشمردم می‌چربد.
اگر حتی هوسش را داشته باشند، مگر می‌توانند برای افق بازاری که قانون پشت آن ایستاده تعیین تکلیف کنند؟ آن هم در روزگاری که بازار رمزارزها در تاریکی مطلق، بی‌تفاوت به بازوهای کنترل‌گر، آزادانه می‌تازد!
اگر اراده‌ی کنترل دارند، ابتدا قفل‌هایشان را بر درِ سرای بی‌قانون رمزارزها بزنند.
این توهم باید از ذهنشان پاک شود که مالک یا صاحب اختیار این بازارند.
این بازار، حق سهامدار خرد است؛ آنان نهایتاً مواجب‌بگیر آن هستند.
فکر نکنند اگر در فهم ارزش این بازار جهل دارند، می‌توانند متناسب با سقف فهم خود برای آن سقف تعیین کنند!
قدرت سهامداران خرد، فراتر از قدرت کنترل‌طلبان متوهم است.
فقط باور، ارادت و اتحاد سهامداران خرد است که راه را روشن می‌کند.
ملت بورس، صاحبان حقیقی این بازارند.
این‌که آنان نمی‌دانند ارزش این بازار چیست، بازار را بی‌ارزش نمی‌کند.
اهالی بورس باید این ارزش را هر روز تکرار کنند تا شاید چشمی بسته باز شود:
• تکرار ارزش بازار با ارائه‌ی تحلیل‌های مستمر از ارزندگی دارایی های این بازار؛
• تکرار حقوق حقه‌ی خود و پافشاری بر این‌که این حق، تعرّض‌ناپذیر است.
️ بورس را نمی‌شود با سقف و دستور کنترل کرد؛ ذاتش آزادی است.
تا وقتی اراده‌ی ملت بورس بیدار است، هیچ دست پنهانی نمی‌تواند ارزش را پنهان کند.
این بازار تا مقصدش راه سبزی طولانی درپیش دارد.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.