خواجه‌نصیری پرده برداشت: بورس ۹۹ را ساختند، رها کردند، سوزاندند

بورس24 : محمودرضا خواجه‌نصیری مقام اسبق نظارتی بورس با حضور در برنامه «کد به کد» بورس24 ، روایت متفاوتی از وقایع بورس در سال ۱۳۹۹ ارائه داد و تأکید کرد که مجموعه‌ای از عقب‌نشینی‌ها و نبود اراده جمعی، امید شکل‌گرفته در بازار را به‌طور کامل از بین برد.

شکل‌گیری امید با برنامه حمایتی

به گفته خواجه‌نصیری، در مقطعی هم‌زمان با شکل‌گیری یک برنامه حمایتی، فضا در بازار سرمایه رو به بهبود حرکت می‌کرد. او گفت: حرف‌هایی که زده می‌شد و آن بسته حمایتی که در حال شکل‌گیری بود، واقعاً امیدی در بازار ایجاد کرده بود، اما پس از آن سلسله‌ای از اتفاقات، همه‌چیز را تغییر داد.

جا خالی دادن‌ها و خروج از چرخه حمایت

مدیرعامل سابق تامین سرمایه تمدن افزود: بعد از آن، جا خالی دادن‌ها، عقب‌نشینی‌ها، رها کردن‌ها و در نهایت فرارها اتفاق افتاد. کسانی که می‌خواستند بفروشند، فروش خود را انجام دادند و آن دسته از بازیگرانی که تا پیش از آن مانع فروششان می‌شدند، صرفاً برای جلوگیری از تشدید ریزش بازار، از چرخه حمایت خارج شدند.

بازاری مصنوعی و بیشترین ضربه به سهامداران خرد

این خبره بازارهای مالی تأکید کرد نتیجه این رفتارها، نگه داشتن بازار در یک وضعیت مصنوعی برای مدتی محدود بود؛ وضعیتی که در نهایت پایداری نداشت و بیشترین آسیب آن متوجه مردم عادی و سهامداران خرد شد.

تبدیل شدن به «سمبل حمایت»

مدیرعامل سابق تأمین سرمایه تمدن با اشاره به تجربه شخصی خود گفت: این ماجرا برای من هم بسیار سنگین بود. به‌نوعی به سمبل حمایت تبدیل شده بودم و وقتی آن حمایت شکست خورد، شکست به نام من هم نوشته شد. در چنین فضایی، نه امکان ایجاد انرژی مثبت وجود داشت و نه توان متقاعد کردن دیگر حقوقی‌ها برای ادامه مسیر حمایت.

کور شدن نقطه امید بازار

این مقام اسبق نظارتی بورس گفت نقطه امیدی که می‌توانست مسیر بازار را تغییر دهد، به‌طور کامل کور شد و فضای بی‌اعتمادی به‌گونه‌ای شکل گرفت که حتی در صورت امکان همراه کردن برخی بازیگران در ادامه مسیر، اثرگذاری واقعی از بین رفته بود.

وقایعی حساب‌شده‌تر از اختلاف‌نظرهای شخصی

به گفته خواجه‌نصیری، آنچه در سال ۱۳۹۹ رخ داد، فراتر از اختلاف‌نظرهای شخصی بود و ابعاد حساب‌شده‌تری داشت؛ چراکه حمایت از بازار سرمایه در آن مقطع نیازمند اقداماتی بسیار همه‌جانبه‌تر از اقدامات مقطعی انجام‌شده بود.

وقتی مدیران ارشد هم حس مثبتی نداشتند

وی با اشاره به دیدار خود با یکی از مدیران ارشد بازار سرمایه گفت: شبی که برای مصاحبه به صداوسیما می‌رفتم، از او پرسیدم آیا گفته‌ای می‌توانیم بازار را با هم درست کنیم؟ پاسخ داد: «خودم هم اصلاً حس مثبتی ندارم.» این جمله به‌خوبی فضای حاکم بر تصمیم‌گیری‌های آن دوره را نشان می‌داد.

بازاری بدون اراده جمعی

این خبره بازارهای مالی تأکید کرد در نبود اراده جمعی، انتظار مدیریت بازار توسط یک فرد یا چند بازیگر محدود، غیرواقع‌بینانه بود و همین مسئله نقش تعیین‌کننده‌ای در تشدید بحران ایفا کرد.

نقش سیاست در سرنوشت بازار سرمایه

خواجه‌نصیری با بیان اینکه اگر بازار سرمایه ابزار حل‌وفصل مسائل سیاسی نمی‌شد، امکان جمع‌وجور شدن آن وجود داشت، افزود: هم در دوره رشد و هم در دوره حمایت، مداخله‌های سیاسی مسیر طبیعی بازار را مختل کرد.

نفس نیم‌بند و سقوط دوباره

به گفته مدیرعامل سابق تأمین سرمایه تمدن، بازار پس از آن وقایع تا حوالی پایان ۱۳۹۹ و اوایل ۱۴۰۰ نفس نیم‌بندی کشید، اما پس از آن شرایط به‌مراتب بدتر شد و حتی حداقل‌های ثبات نیز از بین رفت.

بورس ۹۹؛ اسباب‌بازی سیاست

خواجه‌نصیری در جمع‌بندی سخنان خود گفت: آنچه در سال ۱۳۹۹ رخ داد، این بود که بازار سرمایه به‌نوعی به اسباب‌بازی سیاست تبدیل شد.