مسعود کیمیایی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران بعد از دریافت دومین اسکار اصغر فرهادی در یادداشتی خطاب به وی که امروز در روزنامه شرق منتشر شد...
بورس24 : مسعود کیمیایی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران بعد از دریافت دومین اسکار اصغر فرهادی در یادداشتی خطاب به وی که امروز در روزنامه شرق منتشر شد، نوشت: «اصغر، معرفت میگه یکی از اونایی رو که بردی بده به من.»
کیمیایی یادداشت خود را اینگونه آغاز کرد: ما... عاشقان نوجوان فقیری بودیم که هرآنچه داشتیم رؤیا بود. پول های خرد برای ما پول بود.
او نوشت: «پول های فلزی برای سلمانی، حمام. جوراب. لباس که سالانه بود و فقط برای عید بود و آن دستبرد بی گناه از جیب پدر و آن پول های خرد که میان پاشنه کش و ناخن گیر میان دو انگشت باید ماهرانه و بی صدا گیر می کرد که پدر را از خواب بعد از ظهر بیدار نکند، پدر سال های بعد گفت همه را می دانسته حتی برای سینما.
سه تومان کافی بود.
حالا لاله زار، سینما رکس، ماجرای نیمروز، سینما مایاک که سقفش با دیوارهایش چادر بود.
دوازده تا گری کوپر «سکار برده». می نوشتند سکار الف آن کنار دو می شد دوازه سکار. گری کوپر رفت میان رؤیاها
اسپنسر تریسی دو سال پشت هم ٣٨-٣٩ اسکار برد
دوتایی ها خیلی کم بودند.
کاترین هپبورن، چرا فردریک مارچ دواسکاری با بوگارت در فیلم ساعات ناامیدی نقش دوم بازی کرد؟
ارنست بورگناین سیاهی لشگر فیلم ورا کروز، یک نقش خوب، ١٩٥٥، مارتی قصاب را بازی کرد اسکار یک گرفت داره می ره برای دومیش و حالا خیلی های دیگر
اما داستان ما ادامه داشت
باز همان لاله‌زار بود و سینما رکس راه‌رفتن و راه رفتن
و بلیت یک تومان و هشت ریال
اسکار و اسکار
ما بزرگ تر شدیم، من دستیاری کردم، به رؤیاها می خواستم نزدیک شوم، جان کندن بود و همان فقر و رؤیا
دو اسکاری ها را چندتایی در مولن روژ دیدم.
گری کوپر، ویلیام وایلر، بیلی وایلدر، رؤیاهای من به اندازه یک سلام به آنها به این دنیا می‌آمد و باز رؤیا می شد.
حالا... اصغر فرهادی دو اسکاره شد
اصغر فرهادی خودمون، خودم، یک دو اسکاری رفیق ما شد.
حالا می فهمم آن همه رؤیا و راز در آسمان بی ستاره ما، یک جایی، در آستانه پیری من از راز بیرون آمد و شد اصغر فرهادی، من هم همراه دوستانم که ساختیم، جون کندیم تا سهم من شد گوزن ها و سرب و جرم... و قاتل اهلی
این راه پر از تیغه های حسادت است، باید روی آنها راه رفت و لبخند زد، احترام آنهایی که راه گشودند که اصغر فرهادی این معرفت ها و دانستگی ها را خوب دارد و کار کرده و کار کرده یک سینماگر بلد و پاکیزه که در هر دستش یک اسکار دارد.
همان «سکار» روزگاری که از ذهن ما با تیغ هم تراشیده نشد.
اصغر فرهادی را حسادت نکنیم... عشق کنیم. آزار ندهیم
حتی بازی را از ترامپ بردن خوش است.
اصغر فرهادی جای عزیزی را در آسمان راز و رؤیای من گرفت و گفت رؤیا همیشه رؤیا نمی ماند، من هستم.
اسکارت را دادی به کسانی بگیرند که زمین را بسیار کوچک دیدند.
زمین را نقطه ای در جهان دیدند که انسان در آن گم بود.
حالا تو با من در لاله زاری... با هم راه رفته ایم... پول هایمان را روی هم شمردیم، من با لهجه تهرانی و تو اصفهانی، چه خوشیم.
هر دو داریم از انگلیسی حرف زدن دور می شیم.
می گن خیلی به درد بخوره.
حالا تو با من در لاله زاری، چرا هنوز هم آن رؤیا را داریم، من از اسکار می گویم
تو می گویی با من.
اصغر، معرفت میگه یکی از اونایی رو که بردی بده به من.»
منبع: ایرنا
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.