داستان خصوصی‌سازیِ دوباره سایپا در بورس ؛ آیا درس‌های هپکو و آزمایش فراموش می‌شود؟

بورس24 : خصوصی سازی با یک هدف انجام می شود؛ بهتر شدن وضعیت که در قالب افزایش سطح بهره وری عملیات، بهبود کیفیت محصولات، تقویت برندینگ با افزایش رضایت مشتریان، رشد سهم از بازار و … قابل رویت و سنجش خواهد بود.

این روزها که بحث خرید بلوک مدیریتی سایپا در بورس داغ است، بسیار مهم است که چه شرکتی با چه پیش زمینه و سابقه عملکردی سکان‌دار دومین خودروساز بزرگ کشور شود.

در سال های اخیر، به لطف مدیریت دولتی و نبود دو پارامتر اساسی یعنی تخصص و تجربه کافی و لازم، محصولاتی روانه بازار شد که به سختی می توان مصرف کننده ای را پیدا کرد که از تناسب بین قیمت و کیفیت دریافتی راضی باشد.

همانطور که ذکر شد، دلیل اصلی این نارضایتی مشتریان، زیان انباشته شرکت، فاصله گرفتن محصولات از کلاس جهانی و… نبود تخصص و تجربه کافی و لازم بود!

حال به نظر می رسد که سناریو فوق در حال تکرار است! چرا که از بین 6 خریدار اصلی بلوک مدیریتی خساپا تنها یک نماینده تخصصی با بک گراند عملیاتی مشابه حضور دارد.

لیست متقاضیان خرید بلوک مدیریتی سایپا در بورس

• هلدینگ دات وان منتسب به بابک زنجانی که کمتر از 2 سال سابقه تاسیس داشته و به نظر می رسد که با حوزه خودرو کاملا غریبه است!

• گروه لوازم خانگی انتخاب که خب! کارنامه شرکت گویای فعالیت و سابقه در بخش لوازم خانگی بوده و عملا ارتباطی با حوزه خودرو در این هلدینگ دیده نمی شود!

• شرکت پتروصنعت صدر منتسب به آقای انصاری و بانک آینده که خب! خود بانک آینده اکنون در زیان انباشته غرق است و دل سهامداران به ارزش ایران مال و دیگر املاک بانک خوش است! به نظر می رسد که تمرکز اصلی بانک بر ساخت و ساز بوده تا بانکداری!

• گروه اقتصادی گرامی (برند چای گلستان)؛ فعال حوزه برنج و چای! واقعا تفاوت از زمین تا آسمان است!! برنج و محصولات غذایی کجا، تامین مواد اولیه و تدوین استراتژی های تولید و فروش و تغذیه لاین های تولید دومین خودروساز کشور کجا!! البته ناگفته نماند که گروه گرامی از طریق شرکت های فردا موتور و اطلس خودرو در حوزه واردات خودرو نیز فعال بوده! منتهی بر طبق اخبار شنیده شده، مواردی نظیر بی نظمی در تحویل خودروها، ابهام در قیمت گذاری محصولات، خدمات پس از فروش ضعیف و … نتوانسته رضایت مشتریان را جلب کند و سوال مهمی که پیش می آید آن است که شرکتی که نتوانسته سفارش تعداد محدودی از مشتریان را به خوبی اجرا کند؛ چگونه می خواهد مدیریت دومین خودروساز بزرگ کشور را در دست گیرد.

پرواضح است که فرآیند تولید خودرو با واردات این محصول کاملا متفاوت بوده و از آنجایی که این گروه سابقه عملکرد مناسبی در هر دو حوزه به جا نگذاشته، صلاحیت این نامزد برای تصدی سیت اصلی مدیریتی سایپا مورد تایید اهل فن نیست.

• کنسرسیوم بزرگترین خودروساز بخش خصوصی یعنی کرمان موتور (تولید کننده خودرو) با بیش از 35 سال سابقه و بانک شهر با توانگری مالی بالا؛ به نظر می رسد مناسب ترین ترکیب برای اداره خساپا باشد!

چرا که کرمان موتور یکی از خوشنام ترین مونتاژکاران بازار خودرو داخل بوده (برند های دوو، لیفان، هیوندا و KMC و …) و بر همین اساس، تجربه کافی مدیریتی و تصمیم گیری در صنعت خودروسازی را دارد!

علاوه بر آن، حضور بانک شهر با قدرت نقدینگی مکفی به اعتبار این کنسرسیوم افزوده است. این بانک یکی از بانک های سودساز کشور بوده و در آخرین عملکرد گزارش شده، به ازای هر سهم تقریبا 500 تومان سود ساخته است! مضافا این که برنامه افزایش سرمایه سنگینی نیز در دل بانک در حال اجرا بوده که با اتمام آن، نسبت های عملیاتی کلیدی نظیر کفایت سرمایه، تسهیلات اعطایی، وضعیت باز ارزی و … بهبود قابل ملاحظه ای را ثبت خواهند کرد.

جای خالی فیلتر تخصص در واگذاری سایپا

ای کاش فیلتری وجود داشت.چه بهتر بود اگر سازمان خصوصی سازی و بورس و شرکت های فروشنده یک فیلتر عملیاتی برای ارسال پاکت ها در نظر می گرفت! به عنوان مثال تنها شرکت های با سابقه 10 ساله در صنعت خودرو می توانند برای خرید اقدام کنند.

خصوصی سازی به خودی خود سراسر منفعت است! هم برای مصرف کننده و هم برای تولید کننده و سهامداران! اما باید سازوکاری تعریف شود تا از تجربه تلخ خصوصی سازی هپکو و یا شرکت آزمایش جلوگیری شود! شرکت هایی که با هدف خصوصی سازی به افراد نااهل واگذار شدند و در نهایت به دلیل فقدان تجربه و دانش کافی، منحل شده یا صحنه کار طوری محور شدند که دیگر با شرکت ورشکسته فرقی ندارند!!

همچنین توجه کنید که اخبار و تحولات مثبت مخابره شده از ایران خودرو پس از خصوصی سازی تنها یک دلیل دارد! آن هم این است که پس از دولت، شرکت هایی که به اصطلاح “این کاره بودند و با چم و خم کار آشنا بودند” سکاندار اصلی شرکت شدند. (گروه کروز و بهمن موتور و …)