قصه جنجالی از آن‌جا شروع شد که آمار شش‌ماهه شرکت ملی صنایع مس ایران، از رشد ۴۲۲٪ مصارف ارزی و افت ۴٪ تولید پرده برداشت. برداشت رسانه‌ای این بود که هزینه‌ها بالا رفته و ارز صادراتی کمتر برگشته است. اما واکاوی فنی عملکرد، نشان می‌دهد این جهش بزرگ نه از خرج روزمره، بلکه از خرید تجهیزات و اجرای پروژه‌های توسعه‌ای سرچشمه گرفته؛ عددی که بیشتر به آینده نگاه دارد تا امروز.
بورس24 : قصه جنجالی از آن‌جا شروع شد که گزارش رسمی نیمه نخست ۱۴۰۴، رشد ۴۲۲ درصدی مصارف ارزی فملی را کنار کاهش ۴ درصدی تولید گذاشت. نسبت مصارف ارزی به درآمد صادراتی از ۱۵ درصد در سال قبل به ۷۵ درصد رسیده بود؛ از هر ۱۰۰ دلار صادرات، ۷۵ دلار صرف هزینه‌های خود شرکت شده و به منابع ارزی کشور بازنگشته. همین ترکیب، تیترهایی با محور بحران هزینه و افت بازده ارزی ساخت.
اما واکاوی فنی نشان داد این برداشت یک‌سویه است. بخش عمده‌ی این ثبت ارزی صرف خرید ماشین‌آلات سنگین، تجهیزات فرآوری مدرن و تکمیل خطوط تولید جدید شده است. به‌طور مشخص، ظرفیت اسمی معادن شرکت طی سه سال اخیر ۲۵۰ هزار تن رشد کرده و تولید کنسانتره مس —محصول با بیشترین ارزش افزوده— بیش از ۱۹ درصد افزایش یافته. در کنار آن، مولیبدن رشد ۶ درصدی و در بخش استخراج و سنگ سولفوری به‌ترتیب ۱۵ و ۱۹% نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد داشته است.
این سرمایه‌گذاری‌ها الزاماً در آمار تولید نیم‌سال جاری ظاهر نمی‌شوند، اما پایه‌ی جهش تولید در دوره‌های بعد خواهند بود. افت ۴ درصدی فعلی نیز عمدتاً ناشی از ناترازی انرژی و توقف‌های اورهال بوده و موقتی است. با این حال، شرکت در این شرایط در تأمین نیاز بازار داخلی نه‌تنها دچار مشکل نشده، بلکه همواره بیش از نیاز داخل عرضه کرده است.
سه نکته فنی که گزارش اولیه را نقض می‌کند:
۱. رشد ارزی به سمت دارایی‌های مولد رفته، نه هزینه‌ی جاری.
۲. ظرفیت‌سازی انجام‌شده اعداد رشد واقعی تولید آتی را تضمین می‌کند.
۳. افت تولید فعلی نتیجه عوامل مقطعی است، نه ضعف ساختاری.
این یعنی عدد ۴۲۲٪، بیشتر شتاب سرمایه‌گذاری است تا علامت بحران.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.