با شناخت شبکههای مختلف انتقال ارز دیجیتال، میتوانید بهطور آگاهانه تراکنشهای خود را مدیریت کنید و از پرداخت کارمزدهای اضافی یا تأخیر در رسیدن دارایی جلوگیری کنید. همیشه قبل از ارسال ارز، شبکه مقصد و مبدا را دوباره بررسی کنید تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

بورس24 : در دنیای ارزهای دیجیتال، شبکههای انتقال (Blockchain Networks) نقش مهمی در سرعت، کارمزد و امنیت تراکنشها ایفا میکنند. بسیاری از کاربران هنگام واریز یا برداشت ارز دیجیتال، با نامهای مختلفی مثل ERC20، BEP20، TRC20 و... روبهرو میشوند.
اما هرکدام از این شبکهها چه ویژگیهایی دارند و چه تفاوتهایی میان آنها وجود دارد؟ در این مقاله بهطور کامل با انواع شبکههای انتقال ارز دیجیتال آشنا خواهید شد تا هنگام انجام تراکنش، بهترین انتخاب را داشته باشید.
۱. شبکه ERC20؛ استاندارد محبوب اتریوم
ERC20 معروفترین و پرکاربردترین استاندارد برای توکنهای ساختهشده روی بلاکچین اتریوم است. این شبکه به دلیل قدمت و محبوبیت بالای اتریوم، توسط بیشتر کیف پولها و صرافیها پشتیبانی میشود.
مزایا: امنیت بالا، اکوسیستم گسترده دیفای (DeFi)، پشتیبانی از قراردادهای هوشمند
معایب: کارمزد نسبتاً بالا به دلیل شلوغی شبکه، تأخیر در تایید تراکنشها در زمان ازدحام
۲. شبکه BEP20؛ استاندارد بایننس اسمارت چین (BSC)
BEP20 استاندارد توکنهای شبکه Binance Smart Chain است که از نظر ساختاری شباهت زیادی به ERC20 دارد اما با سرعت بالاتر و کارمزد کمتر. BEP20 به دلیل ارزان بودن و زمان تأیید کوتاه، در سالهای اخیر به یکی از محبوبترین شبکهها تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید: بلاکچین چیست و چگونه دنیای فناوری و اقتصاد را متحول کرده است؟
مزایا: کارمزد پایین، سرعت بالا، پشتیبانی توسط کیف پولهای متعدد مثل Trust Wallet
معایب: تمرکز نسبی بایننس روی شبکه BSC که از دید برخی کاربران مخالف تمرکزگرایی، نقطه ضعف محسوب میشود
۳. شبکه TRC20؛ استاندارد شبکه ترون
TRC20 استانداردی است که روی شبکه Tron استفاده میشود و به دلیل سرعت بسیار بالا و کارمزد ناچیز (معمولاً کمتر از ۱ سنت)، محبوبیت زیادی در تراکنشهای ارزهایی مثل USDT پیدا کرده است.
مزایا: سرعت تایید در حد چند ثانیه، هزینه انتقال بسیار پایین
معایب: تمرکز نسبی شبکه، مقبولیت کمتر از ERC20 در پروژههای دیفای
۴. شبکه BEP2؛ استاندارد بایننس چین
BEP2 متعلق به شبکه اصلی Binance Chain (با BSC متفاوت است) و مخصوص توکنهایی است که بهطور مستقیم روی بایننس چین فعالیت میکنند. این شبکه بیشتر برای تراکنشهای درونصرافی و انتقال سریع به کار میرود.
مزایا: سرعت بالا در انتقال بین حسابهای بایننس
معایب: مقبولیت پایین در کیف پولهای عمومی، کاربرد محدود خارج از اکوسیستم بایننس
بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند چیست و چگونه آینده تعاملات دیجیتال را متحول میکند؟
۵. شبکههای لایه دوم؛ راهکارهایی برای مقیاسپذیری
راهکارهای لایه دوم مثل Arbitrum، Optimism (برای اتریوم) یا Lightning Network (برای بیتکوین) بهمنظور افزایش سرعت و کاهش کارمزد طراحی شدهاند. این شبکهها لایهای روی بلاکچین اصلی میسازند که تراکنشها را بهصورت دستهای تأیید میکنند.
مزایا: مقیاسپذیری، کارمزد کمتر نسبت به شبکه اصلی
معایب: نیاز به دانش فنی بیشتر برای استفاده، پشتیبانی محدود برخی صرافیها
چرا انتخاب شبکه انتقال اهمیت دارد؟
انتخاب شبکه مناسب هنگام انتقال ارز دیجیتال اهمیت زیادی دارد چون:
کارمزد هر شبکه متفاوت است (ممکن است از چند سنت تا دهها دلار متغیر باشد)
سرعت رسیدن ارز به مقصد بستگی به شبکه انتخابی دارد
در صورت انتخاب اشتباه شبکه، دارایی ممکن است از دست برود یا نیاز به مراحل پیچیده برای بازیابی داشته باشد.
چطور بهترین شبکه را انتخاب کنیم؟
برای انتخاب شبکه انتقال، حتماً به این نکات توجه کنید:
آدرس مقصد از کدام شبکه پشتیبانی میکند؟
میزان کارمزد و زمان تأیید برای شما مهمتر است یا امنیت شبکه؟
صرافی یا کیف پول مبدا و مقصد کدام شبکهها را پشتیبانی میکنند؟
با شناخت شبکههای مختلف انتقال ارز دیجیتال، میتوانید بهطور آگاهانه تراکنشهای خود را مدیریت کنید و از پرداخت کارمزدهای اضافی یا تأخیر در رسیدن دارایی جلوگیری کنید. همیشه قبل از ارسال ارز، شبکه مقصد و مبدا را دوباره بررسی کنید تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.