بیشتر مردم وقتی کم خوابیده باشند میفهمند. اما کم یعنی چقدر؟ یا جور دیگر بپرسیم: چقدر خواب کافی است؟ نتیجه تحقیقات بنیاد ملی خواب ایالات متحده نشان می دهد نیاز گروه های مختلف سنی به خواب با هم فرق می کند.
عواملی مثل بی برنامگی، مصرف الکل و محرک های دیگر مثل قهوه و نوشیدنی های انرژی زا، و صد البته زنگ ساعت و نور خورشید، می توانند ساعت زیستی (یا همان سایت بیولوژیک) انسان را به هم بریزند.
بنیاد ملی خواب آمریکا که یک مؤسسه خیریه در ایالت ویرجینای آمریکاست، میگوید برای فهمیدن این که یک نفر چقدر باید بخوابد باید به سبک زندگی او نگاه کرد. اما به طور کلی می توان اعداد زیر را پیشنهاد کرد:
نوزاد (تا ۳ ماه): در حالت ایده آل باید بین ۱۴ تا ۱۷ ساعت از هر شبانه روز را بخوابد، هر چند ممکن است ۱۱ تا ۱۳ ساعت هم کافی باشد. بهتر است خواب نوزاد بیش از ۱۹ ساعت نشود.
قنداقی (۴ تا ۱۱ ماه): میزان توصیه شده بین ۱۲ تا ۱۵ ساعت است. در کمترین حالت ۱۰ ساعت. بعد از سه ماهگی، خواب به هیچ وجه نباید از ۱۸ ساعت بیشتر شود.
نوپا (تا ۲ ساله): عدد پیشنهادی بین ۱۱ تا ۱۴ ساعت است، اما هر رقمی از ۹ تا ۱۶ ساعت قابل قبول است.
پیش دبستانی (۳ تا ۵ سال): متخصصان معتقدند ۱۰ تا ۱۳ ساعت خواب برای این گروه سنی عالی است. کمتر از ۸ یا بیشتر از ۱۴ ساعت مناسب نیست.
مدرسه رو (۶ تا ۱۳ سال): توصیه بنیاد خواب ملی آمریکا ۹ تا ۱۱ ساعت خواب در شبانه روز است. کمتر از ۷ یا بیشتر از ۱۲ ساعت خوب نیست.
نوجوان (۱۴ تا ۱۷ سال): خواب مناسب برای این گروه ۸ تا ۱۰ ساعت است. کمتر از ۷ و بیشتر از ۱۱ ساعت توصیه نمیشود.
جوان (۱۸ تا ۲۵ سال): برای این گروه ۷ تا ۹ ساعت خواب مناسب است. حد پایینی ۶ و حد بالایی ۱۱ ساعت پیشنهاد شده.
بزرگسال (۲۶ تا ۶۴ سال): مثل گروه قبلی.
بازنشسته (۶۵ سال به بالا): در این سن ۷ یا ۸ ساعت خواب در شبانه روز مناسب است. خواب نباید از ۵ ساعت کمتر یا از ۹ ساعت بیشتر شود.
متخصصان بنیاد ملی خواب آمریکا برای بهبود کیفیت خواب هم توصیههایی دارند. مهمترین این توصیهها این است که خواب "در اولویت باشد".
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.