رابین ویلیامز که بیشتر برای بازی در فیلم های کمدی و مثبت اندیشانه همچون «پچ آدامز»، «انجمن شاعران مرده» و «چه رویاهایی می آیند» شهرت دارد، آگوست سال 2014 خود را در خانه اش در کالیفرنیا به دار آویخت.
به گزارش جام نیوز: «سوزان ویلیامز» در نخستین مصاحبه خود یک سال پس از مرگ بازیگر «انجمن شاعران مرده»، گفت که افسردگی باعث خودکشی ویلیامز نبوده و این بازیگر به یک بیماری تحلیل برنده سیستم مغزی مبتلا بوده است.
رابین ویلیامز که بیشتر برای بازی در فیلم‌های کمدی و مثبت اندیشانه همچون «پچ آدامز»، «انجمن شاعران مرده» و «چه رویاهایی می آیند» شهرت دارد، آگوست سال 2014 خود را در خانه اش در کالیفرنیا به دار آویخت.
سوزان ویلیامز در مصاحبه ای که اخیرا با مجله «مردم» انجام داد، اظهار داشت: افسردگی نبود که رابین ویلیامز را کشت. افسردگی یکی از شاید 50 علائم بیماری رابین بود که خیلی هم خفیف بوده است.
او همچنین گفت که رابین ویلیامز به بیماری مغزی به نام Dementia with Lewy Bodies مبتلا بوده که نورون های مغز را به تدریج از بین می‌برد و باعث اختلالات حرکتی در فرد می شود.
DLB (دمانس لوی بادی) هم اکنون دومین بیماری مغزی است که پس از آلزایمر، کارکرد سیستم عصبی آن را از بین می‌برد و موجب توهم‌زایی و اختلال در وضعیت ذهنی و توانایی‌های حرکتی فرد می‌شود.
سوزان همچنین گفت که این بیماری در یک سال آخر عمر، رابین را درگیر کرده بود و طی ماه های آخر که به خودکشی او ختم شد، علائم آن تشدید یافته بود.
رابین ویلیامز 63 ساله چند ماه پیش از مرگش به پارکینسون مبتلا شده بود و به گفته همسرش، اختلال در سیستم مغزی تأثیر زیادی روی رفتارهایش گذاشته بود تا جایی که او درِ خانه را اشتباهی گرفته و باعث جراحت سرش شده بود.
سوزان در پایان گفت: ویلیامز به خوبی می دانست دارد عقلش را از دست می دهد و سعی داشت اوضاع را جمع و جور کند تا این که یک باره فرو ریخت. اگر رابین خوش شانس بود، شاید سه سال دیگر طاقت می آورد و آن سال ها مسلما سال‌های سختی می بودند.
بازیگر «ویل هانتینگ نابغه» در چند سال اخیر از افسردگی رنج می‌برد و خود به صراحت از مصرف کوکایین و الکل سخن می گفت. وی چند بار برای ترک مواد مخدر تلاش کرده بود، با این وجود، سوزان خلاف این مطلب را اعلام کرده و گفته است که رابین هشت سال آخر عمرش را پاک بوده است.
هنرپیشه «بی‌خوابی» با اجرای نقش در مجموعه‌ی تلویزیونی «مورک غریبه» به اوج شهرت دست یافت. رابین ویلیامز همچنین برنده‌ی جایزه‌ی اسکار، گلدن گلوب و گرمی بود.
فعالیت های ویلیامز بیشتر در سینما، تلویزیون و تئاتر بوده است. از معروف ترین کارهای او می توان به «انجمن شاعران مرده»، «به دام انداختن»، «چه رویاهایی می آیند»، «یک ساعت عکاسی»، «بی خوابی»، «پچ آدامز»، «ملوان زبل»، «مرگ دوباره»، «شاه ماهیگیر»، «هملت»، «مرد دویست ساله»، «رییس‌جمهور بعدی»، «جومانجی»، «خانم دابت فایر»، «ویل هانتینگ نابغه» و «شوالیه تاریکی بر می خیزد» اشاره کرد.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.