در بازار تهران شاهد تغییراتی در نرخ کلاف هستیم تا جایی که به کاهش حجم عرضه ها ، افت اعلام قیمت ها و نهایتاً افزایش نرخ ها منتهی شد تا جایی که تنها کلاف ۶.۵ چینی در بازار تهران در نرخ ١۵١٠ تومان ثبات قیمت داشت...
بورس24 :باز هم بازار ورق با افزایش نرخ رو به رو شد که نشان دهنده ورود این بازار به یک فاز صعودی جدید است که می تواند رشد قیمت ها را ادامه دار جلوه کند. کاهش قیمت تیرآهن و میلگرد را می توان اخبار دیگری بازار در نظر گرفت.
پس از ثبات بهای ورق در روز گذشته باز هم قیمت این کالا در مسیر افزایش حرکت کرد که نشان دهنده تغییر شرایط بازار خواهد بود. ثبات قیمت ها در روز گذشته باعث شد تا سطوح پیشین حفظ شده و این بار با افزایش مجدد قیمت ها می توان انتظار افزایش بیشتر نرخ ها و ثبت یک پله صعود دیگر را در ذهن پروراند. به نظر می رسد باز هم التهاب به بازار ورق با افزایش قیمت ها وارد شده و مشخص نیست که تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. با توجه به ادامه یافتن رشد قیمت دلار می توان تقویت بهای ورق را متأثر از این رخداد نیز دانست ولی این افزایش نرخ ها تنها به این یک دلیل محدود نیست.
در بازار میلگرد کاهش قیمت ها هرچند حالت پراکنده ای به خود گرفته ولی باز هم چهره غالب بازار را تشکیل می دهد. هنوز حجم عرضه های میلگرد ذوب آهن در تهران محدود است ولی عرضه های بالای میلگرد نیشابور به صورت مشکی و یا زرد و مشکی باعث شده که جهت گیری کاهشی باز هم چهره غالب بازار باشد. در هر حال کاهش قیمت میلگرد ذوب آهن از کارخانه نیز در عمیق تر شدن روند کاهشی قیمت ها مؤثر بوده ولی ضعف عرضه های این کالا این تأثیرگذاری را محدود ساخته است. با توجه به شرایط فوق در کنار ثبات بسیاری از قیمت ها از کارخانه برای اغلب میلگردهای نوردی باید به احتمال ادامه کاهش قیمت ها اذعان داشت زیرا افت بهای شمش و افزایش عرضه های شمش ارزان تر از 1000 تومان مواردی است که می تواند جهت گیری نزولی فعلی را تعمیق کند.
در بازار تیرآهن نیز پس از افزایش عرضه ها با کاهش قیمت ها ، نرخ این کالا در بازار تهران و یا از کارخانه ذوب آهن اصفهان در مسیر کاهش قرار گرفته که می تواند به افزایش حجم معامله در بازار منجر شود. به احتمال قوی باید منتظر کاهش بیشتر قیمت ها باشیم تا سهم بازار پیشین حفظ شده و اجناس وارداتی سهم بازار ذوب آهن اصفهان را در بازار داخلی نرباید. در صورت صحت این طرزفکر احتمال کاهش مجدد قیمت ها وجود خواهد داشت.
موارد فوق در حالی خودنمایی کرد که با توجه به شرایط بازار تهران و کاهش حمل تیرآهن از کارخانه به بازار تهران ، افت قیمت ها هنوز در تهران خودنمایی نکرده و باید برای روزهای آینده احتمال کاهش نرخ ها را هشدار داد. در هر حال حفظ سطوح پیشین می تواند سیگنال مثبتی برای کل بازار باشد ولی به احتمال قوی چندان قدرتمند نخواهد بود.
در بازار تهران شاهد تغییراتی در نرخ کلاف هستیم تا جایی که به کاهش حجم عرضه ها ، افت اعلام قیمت ها و نهایتاً افزایش نرخ ها منتهی شد تا جایی که تنها کلاف 6.5 چینی در بازار تهران در نرخ 1510 تومان ثبات قیمت داشت. این در حالی است که کلاف 6.5 نطنز با کاهش حجم عرضه ها رو به رو شد تا جایی که بسیاری از فروشندگان اصلی از ارائه قیمت خودداری کردند. در هر حال کلاف 6.5 نطنز 1460 تومان و کلاف 6.5 کاشان 1480 تومان اعلام نرخ شد.
| قیمت برخی از تولیدات ذوب آهن اصفهان در بازار تهران - هر شاخه | |||
| نوع تیرآهن | 1 آذر ماه | 2 آذرماه | میزان تغییر |
| تیرآهن شاخه 14 | 265 هزار تومان | 265 هزار و 500 تومان | 500+ |
| تیرآهن شاخه 16 | 325 هزار تومان | 325 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 18 | 376 هزار تومان | 377 هزار تومان | 1000+ |
| تیرآهن شاخه 20 | 605 هزار تومان | 605 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 22 | 705 هزار تومان | 705 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 24 | 825 هزار تومان | 825 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 27 | 975 هزار تومان | 975 هزار تومان | - |
مهمترین رخدادهای مؤثر در بازار فولاد:
- ثبات قیمت های میلگرد قزوین و پارس برای دومین روز گذشته
- ثبات قیمت اغلب تولیدکنندگان میلگرد از کارخانه
- کاهش قیمت های میلگرد تولیدی از کارخانه ارگ تبریز ، آریاذوب و معراج کردکوی
- کاهش 5 تومانی میلگرد ذوب آهن اصفهان از کارخانه
- کاهش قیمت تیرآهن ذوب آهن اصفهان از کارخانه در کنار ثبات بهای آن در بازار تهران
- کاهش قیمت شمش
- کاهش قیمت میلگرد در بازار تهران که باعث شد بهای این کالا به صورت فراگیری نزولی شود.
- افزایش قیمت ورق مبارکه بین 5 تا 25 تومان
- ثبات قیمت پروفیل و قوطی
- نزدیک تر شدن قیمت دلار به 3600 تومان و احتمال شکسته شدن سقف قیمتی 3600 تومان و ورود به کانال 3700
| نوع میلگرد – سایز – انبار تهران | 1 آذرماه | 2 آذرماه | تغییر قیمت ها |
| 8 قزوین | 1273 | 1270 | 3- |
| 10 قزوین | 1208 | 1203 | 5- |
| 12 قزوین | 1208 | 1203 | 5- |
| 16 ذوب آهن اصفهان | اعلام نشد | اعلام نشد | - |
| 16 فولاد نیشابور | 1318 | 1313 | 5- |
| 18 ذوب آهن اصفهان | اعلام نشد | اعلام نشد | - |
| 18 فولاد نیشابور | 1315 | 1313 | 2- |
| 20 ذوب آهن اصفهان | اعلام نشد | اعلام نشد | - |
| 20 فولاد نیشابور | 1310 | 1313 | 3+ |
| 22 ذوب آهن اصفهان | اعلام نشد | اعلام نشد | - |
| 22 فولاد نیشابور | 1318 | 1313 | 5- |
| قیمت های فوق یکی از کمترین نرخ ها در بازار است. | |||
سایر رسانه ها:
خرید شمش ایران و چین، گزینه‌ی اول خریداران ترکیه
طی روزهای اخیر، پیشنهادهای شمش کشورهای مشترک المنافع به ترکیه در قیمت 287 تا 292 دلار CFR ثابت است البته به بندر ورودی هم بستگی دارد و این موضوع خریداران ترک را به سمت خرید شمش ارزان قیمت چینی و ایرانی متمایل کرده است و در هفته گذشته حجم های قابل توجهی سفارش داده اند.
به گفته یک مدیر بازارگانی خارجی در یک کارخانه ترکیه : خریداران ترک در روزهای اخیر هیچ علاقه ای به پیشنهادهای بالای کارخانه های کشورهای مشترک المنافع نشان نداده اند و در طول هفته گذشته بیشتر بدنبال خرید شمش از ایران و چین بودند . او افزود : من فکر نمی کنم پیشنهادهای کشورهای مشترک المنافع در بازار ترکیه خریداری جذب کند زیرا قیمت های قراضه نیز در حدود 5 دلار در ترکیه کاهش یافته و به 195 دلار CFR در آخرین خریدها رسیده است .
این مدیر بازرگانی گفت : پیشنهاد خریداران ترک به عرضه کنندگان کشورهای مشترک المنافع 280 دلار CFR بوده که برای تولیدکنندگان ترکیه سطح قابل قبولی است زیرا آنها نمی توانند میلگرد زیادی در بازارهای صادراتی خود بفروش برسانند و از اواخر هفته گذشته حجم سفارشات صادراتی کاهش یافته است .
برخی از خریداران ترک در هفته گذشته 40 هزار تن شمش چینی را با قیمت 258 تا 262 دلار CFR سفارش دادند در حالیکه حداقل دو کارخانه در اسکندرون 30 هزار تن شمش ایران را با قیمت 278 تا 282 دلار CFR سفارش داده اند . قیمت پیشنهادهای شمش کارخانه های داخلی هم در هفته گذشته کاهش داشت ، این کارخانه ها سایزهای استاندارد شمش را با قیمت 310 تا 320 دلار تحویل درب کارخانه عرضه کردند که 5 تا 10 دلار کمتر آغاز هفته گذشته بود.
بررسی میزان تأثیرگذاری 25 راهکار پیشنهادی بر روند بازار آهن
انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران چندی پیش، 25 راهکار برای رفع رکود از صنعت فولاد به دولت ارائه کرده تا شاید در شرایطی که فلزات دوران بی‌رونقی را سپری می‌کنند بتوانند اوضاع را تغییر داده و در شرایط بهتری به فعالیت بپردازند. حال این نکته حائز اهمیت است که آیا 25 راهکار پیشنهادی انجمن می‌تواند این فلز را از رکود خارج کند؟
در این نامه بر افزایش ۱۰ برابری میانگین دپوی کارخانه‌های فولادی از حدود ۲۰۰هزار تن در سال ۹۱ به بیش از ۲میلیون تن در سال ۹۴ تاکید شده و همچنین اشاره دارد ظرفیت فعال کارخانه‌های تولیدکننده فولاد از حدود ۸۰درصد در سال ۹۲ به کمتر از ۶۰درصد در سال ۹۴ رسیده که با توجه به فعالیت کارخانه‌های بزرگ بخش عمومی مانند فولاد مبارکه اصفهان، ذوب آهن اصفهان، فولاد خوزستان و فولاد خراسان در سطح ظرفیت نصب شده، می‌توان اینچنین تحلیل کرد که درصد ظرفیت فعال کارخانه‌های فولادی بخش خصوصی به ویژه در نورد مقاطع طویل به کمتر از ۴۰درصد رسیده است.
در این نامه همچنین آمده است: «سهم کل تولید از مصرف فولاد در کشور از ۸۵درصد سال ۹۲ به حدود ۷۳درصد در سال۹۴ کاهش‌یافته و در مقابل سهم واردات از مصرف فولاد از ۱۶درصد سال ۹۲ به بیش از ۲۵درصد در سال ۹۴ افزایش یافته است. »درباره ۲۵ پیشنهاد ۱۲۰ تولیدکننده داخلی، با بهرام سبحانی مدیرعامل فولاد مبارکه اصفهان و رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور، گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در پی می‌آید.
آیا ۲۵ پیشنهاد انجمن تولیدکنندگان فولاد می‌تواند این فلز را از رکود خارج کند؟
انجمن تولیدکنندگان فولاد ۲۵ پیشنهاد موثر برای خروج از رکود به دولت ارائه کرده که موارد انتخاب شده می‌تواند در خروج فولاد از رکود تاثیرگذار باشد زیرا در این صنعت معضلات اساسی وجود دارد که باید روی آنها تامل کرده و بهترین راهکار را برای آن انتخاب کرد. البته باید به این موضوع توجه کرد که معضلی که در حال حاضر دامنگیر فولاد شده جهانی است و تنها ویژه ایران نیست اما ارائه راهکارهای مناسب می‌تواند تاثیرات داخلی خوبی بر این صنعت برجای‌گذارد.
مشکلات صنعت فولاد بیشتر در کدام حوزه‌ها است؟
فولاد را می‌توانیم به ۲ دسته عمده تقسیم کنیم یکی فولادهای ساختمانی که به خاطر کاهش ساخت‌وساز درکشور و کم شدن پروژه‌های عمرانی در شرایط خوبی به سر نمی‌برند و به خاطر رکود فعلی خود به خود مصرف فولادهای ساختمانی کاهش پیدا کرده و دیگری فولادهای صنعتی که در محصولات خودروسازی و لوازم خانگی کاربرد دارند. در هفته‌های اخیر در بسته پیشنهادی دولت برای خرید خودرو و لوازم‌خانگی به نوعی باعث تحریک بازار این محصولات شده که می‌تواند در شرایط رکود بازار تاثیرگذار باشد زیرا وقتی فروش خودرو بالا رود تولید آن نیز افزایش پیدا می‌کند و در نتیجه آن مصرف ورق بالا می‌رود. بنابراین این مسئله نشان می‌دهد که تمام این موارد به یکدیگر مرتبط و متصلند و می‌توانند تاثیرات مثبتی بر هم بگذارند.
در بخش فولادهای ساختمانی شرایط چگونه است؟ آیا این تحریک تقاضا ایجاد شده است؟
در بخش ساختمانی نیز لازم است اقداماتی به منظور تحریک تقاضا انجام شود زیرا رکود در بازار فولادهای ساختمانی چشمگیرتر است و تنها با افزایش ساخت‌وساز و پروژه‌های عمرانی این بخش از رکود خارج می‌شود بنابراین لازم است تمهیداتی اساسی در این زمینه اندیشیده شده، و شرایط برای ادامه فعالیت تولیدکنندگان این حوزه فراهم شود.
آیا موضوعات دیگری هم بر روند افزایش تقاضا تاثیرگذار هستند؟
موضوع دیگری که می‌تواند در این زمینه اثرگذار باشد این است که در چند سال گذشته نرخ ارز ثابت مانده یعنی کالایی که امروز صادر می‌کنیم تا ۴۰درصد در بازارهای جهانی کاهش قیمت پیدا کرده ولی ارزی که دریافت می‌کنیم معادل ارزش ۳ سال پیش آن است. با توجه به اینکه هر سال ۱۵درصد تورم به محصولات ایرانی تحمیل می‌شود ثابت ماندن نرخ ارز راه را برای صادرات مشکل کرده به‌طوری‌که شاید تولیدکنندگان با قیمت تمام‌شده هم نتوانند محصولات خود را به فروش برسانند بنابراین در بخش صادرات اگر مابه‌التفاوت نرخ ارز داده شود می‌تواند تاثیرگذار باشد.
عمده‌ترین مشکلاتی که باید در صنعت فولاد مورد بررسی قرار گیرد، چیست؟
تولیدکنندگان فولاد در چند سال اخیر با مشکلات بسیاری روبه‌رو بوده‌اند اما آنچه درحال حاضر نیاز به تمرکز و بررسی بیشتر دارد؛ بحث تولید، نبود بازار فروش و مشکلات تولیدکنندگان با بانک برای معوقات تسهیلاتی است که حتی مشمول جریمه هم می‌شوند زیرا تولیدکنندگان نیاز به حمایت‌های بیشتری از جانب دولت و مسئولان دارند تا بتوانند به بقای خود ادامه داده و در بازارهای داخلی و خارجی امکان رقابت داشته باشند. البته بحث اخذ مالیات از تولیدکنندگان هم مشکل دیگری است که باید تامل بیشتری روی آن انجام شود، تولیدکننده‌ای که سال‌ها در حال زیاندهی است چگونه می‌تواند مالیات خود را پرداخت کند، بهتر است زمانی که شرکتی تولید و فروش خوبی دارد و به سوددهی رسیده مالیات خود را پرداخت کند و لازم است هنگام رکود دولت مالیات‌ها را کاهش داده یا معاف کند تا تولیدکنندگان از بحران خارج شوند. در واقع در جاهایی باید صنعت به دولت کمک کند و در مواردی هم باید دولت به داد صنعت برسد تا این‌گونه توازن و تعادل ایجاد شود زیرا بدون کمک و همکاری نمی‌توان انتظار داشت کشور رو به پیشرفت و تعالی باشد.
آیا امکان عملیاتی شدن این ۲۵ پیشنهاد وجود دارد یا خیر؟
پیشنهاداتی که به‌وسیله انجمن فولاد ارائه شده مواردی ملموس و قابل اجرا هستند. از این ۲۵ مورد هر کدام که امکان عملیاتی شدن داشته باشد می‌تواند در خروج صنعت فولاد از رکود موثر باشد. چراکه فولاد جزو فلزات استراتژیک است و جایگاه بسیار ویژه‌ای درکل جهان دارد به همین دلیل لازم است برای اینکه این صنعت مادر از رکود خارج شود، تمهیداتی اساسی اندیشیده شود.
تحلیلی کوتاه بر روند صنعت فولاد ایران از نگاه کارشناسان
ایران در حال حاضر در جایگاه چهاردهم تولید فولاد در سطح جهان قرار دارد، این در حالی است که یک کارشناس فولاد این جایگاه را چندان دارای اهمیت نمی‌داند زیرا بیشتر از نظر کمی دارای ارزش است و ارزش کیفی چندانی ندارد. در بازار امروز حجم تولیدات اهمیتی ندارد بلکه ارزش افزوده است که دارای اهمیت است.
افت پی‌در‌پی تولیدات فولادسازان در حالی در آمارهای انجمن جهانی آهن و فولاد به ثبت رسیده است که یک کارشناس صنعت فولاد عقیده دارد در بهترین حالت تولید فولاد ایران در سال 2015 نزدیک به تولیدات سال قبل میلادی خواهد بود.
محمدرضا دانشگر در این زمینه می‌گوید: روند تولید فولاد در ایران منفی است و اگر ما در سال جاری میلادی کاهش تولید نداشته باشیم در نهایت قادر به حفظ تولیدات در سطح سال گذشته میلادی خواهیم بود اما آیا منفی بودن روند تولیدات فولادسازان نشان از اتفاقی خاص در صنعت فولاد دارد؟
از نگاه دانشگر کاهشی بودن تولیدات فولادسازان نشانگر این نکته است که طی نزدیک به یک سال گذشته با وجود احداث و بهره‌برداری از چند واحد جدید، تولیدات ما به دلیل نبود تقاضا با رشد همراه نبوده است.
او در ادامه می‌گوید: این اتفاق به این معنا است که با وجود ورود واحدهای جدید به زنجیره تولید فولاد، بسیاری از این واحدها در ظرفیتی غیراقتصادی مشغول به فعالیت هستند. به گفته این کارشناس ظرفیت نصب شده در صنعت فولاد کشور بسیار بیشتر از تقاضایی است که وجود دارد. دانشگر در کنار اشاره به این موضوع به این نکته اشاره می‌کند که «همین حالا حدود 50 طرح فولادی در کشور وجود دارد که بین 30 تا 90 درصد پیشرفت داشته‌اند و تقریبا هر ماه یک طرح کوچک یا متوسط فولادی در بخش‌های مختلف زنجیره فولاد به مجموعه صنعت فولاد اضافه می‌شود.»
به گفته کارشناسان تمام این اتفاقات در حالی در صنعت فولاد کشور در جریان هستند که به علت نبود تقاضا، واحدهای ذوب با ظرفیتی کمتر از 70 درصد و نوردسازان نیز با کمتر از 50 درصد ظرفیت مشغول به فعالیت هستند. حال با تمام این تفاسیر به نظر می‌رسد آمارهای تولید حامل پیامهایی مهم برای صنعت فولاد کشور هستند.
پیامهایی که به نظر می‌رسد باید مورد بررسی و واکاوی قرار گیرند تا متناسب با آنها راهکارهایی در نظر گرفته شود. ایران در حال حاضر در جایگاه چهاردهم تولید فولاد در سطح جهان قرار دارد، این در حالی است که یک کارشناس فولاد این جایگاه را چندان دارای اهمیت نمی‌داند زیرا بیشتر از نظر کمی دارای ارزش است و ارزش کیفی چندانی ندارد.
رضا زائرحیدری در این زمینه می‌گوید: محصولاتی که در ایران تولید می‌شوند فولادهایی با ارزش افزوده بالا نیستند و بیشتر شامل تولیدات ساختمانی یا شمش‌های معمولی می‌شوند که از نظر وزنی قابل توجه هستند و ارزش افزوده چندانی ندارند. او در ادامه با اشاره به این نکته که ممکن است کشوری از نظر وزنی جایگاه چندانی در زمینه تولید نداشته باشد اما به تولید محصولات خاص بپردازد می‌گوید: در بازار امروز حجم تولیدات اهمیتی ندارد بلکه ارزش افزوده است که دارای اهمیت است.
به این ترتیب به نظر می‌رسد یکی از پیام‌های آمار تولیدات فولادسازان لزوم حرکت صنعت فولاد ایران به سمت تولید فولادهای خاص و با ارزش است. حرکت به سمت صادرات یکی دیگر از پیامهایی است که از آمارهای جهانی تولید فولاد به گوش می‌رسد. به عقیده زائرحیدری در شرایط فعلی اگرچه فولادسازان برای ادامه حیات به صادرات نیاز مبرم دارند اما به دلیل بالا بودن هزینه‌های تولید ممکن است صادرات صرفه چندانی نداشته باشد. او با اشاره به این نکته می‌گوید: در چنین شرایطی با توجه به اینکه دولت نیز به ارز نیاز دارد باید اتفاقی مانند بخشش مالیاتی روی دهد تا به این ترتیب فولادسازان برای افزایش حجم صادرات خود انگیزه داشته باشند. به نظر می‌رسد با به کار بستن این راهکار هم تولید با رونق بیشتری همراه شود و هم درآمدهای ارزی دولت به واسطه صادرات بیشتر با رشد همراه شود.
اما از نگاه دانشگر پیام دیگری که می‌توان از آمارهای تولید دریافت این است که «بهتر است به جای تلاش برای افزایش ظرفیت‌های جدید، به دنبال ایجاد توازن در زنجیره فولاد باشیم تا به این ترتیب تمام واحدهای فولادی بتوانند به فعالیت‌های خود در سطحی معقول ادامه دهند.» حرکت به سمت تولید فولادهای آلیاژی خاص و با ارزش افزوده بالا نیز موردی است که دانشگر مانند دیگر کارشناسان بر لزوم توجه به آن تاکید می‌کند.
او در ادامه می‌گوید: به نظر می‌رسد با توجه به شرایط فعلی بهتر است دولت در هدف تولید 55 میلیون تنی تجدید‌نظر کند و بر آن اصرار نورزد. زیرا این هدف در روزهایی تعیین شد که به علت شرایط بازار توجیه داشت در حالی که حالا اصرار بر این هدف نشان‌دهنده درک نادرست ما از شرایط خواهد بود. کارشناسان در حالی به موارد یاد شده اشاره و بر لزوم تغییر استراتژی با توجه به شرایط فعلی تاکید می‌کنند که سرانه مصرف فولاد در کشور که زمانی 300 کیلوگرم برای هر فرد بود، حالا به چیزی حدود 200 کیلوگرم تنزل پیدا کرده است.
این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که به گفته کارشناسان مصرف فولاد در ایران وابسته به پروژه‌های عمرانی است و این پروژه‌ها نیز عمدتا وابسته به دولت و درآمد نفتی هستند. حال با وجود افت قیمت نفت، رکود ایجاد شده در پروژه‌های عظیم عمرانی و رکودی که در تقاضا وجود دارد، به نظر می‌رسد نمی‌توان چندان به رشد شکننده تولیدات فولادسازان امیدوار بود. حالا به نظر می‌رسد صنعت فولاد نیاز به نقشه راهی جدید دارد اما باید دید دولت تهیه چنین نقشه‌ای را در اولویت‌های خود قرار خواهد داد یا خیر.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.