بورس24 :کاهش قیمت فولاد در حالی در روز چهارشنبه ادامه یافت که این افت نرخ ها به اغلب سایزها و انواع مصنوعات فولادی سرایت کرده است. رقابت برای فروش و انتظار بازار از کاهش قیمت ها و همچنین رقابت برای فروش تولیدکنندگان در کنار تحویل کالا در برابر مطالبات مواردی است که به کاهش قیمت ها دامن زده است. ممکن است این روند نزولی در ابتدای هفته آینده نیز دنبال شود.
در بازار تیرآهن شاهد کاهش شتاب افت قیمت ها هستیم ولی هنوز این روند نزولی ادامه دارد. این در حالی است که کاهش قیمت ها بیشتر به سایزهای درشت بر می گردد و سایزهای کوچکتر از ثبات نسبی قیمت ها برخوردار است تا جایی که یکی از کانال های فروش معتبر برای قیمت های روز چهارشنبه سایزها 14 ، 16 ، 18 و 22 را از تولیدات ذوب آهن اصفهان را از انبارها تهران بدون تغییر قیمت اعلام کرده است یعنی از روز دوشنبه تاکنون ، این سایزها کاهش نرخ نداشته است. البته سایزهای درشت کاهشی بین 6 تا 7 هزار تومان را نشان می دهد. به نظر می رسد فضای چندانی برای کاهش قیمت ها باقی نمانده و ثبات نرخ ها مخصوصاً برای سایزهای کوچکتر که البته کانال های فروش خاص خود را نیز دارد ، نشان می دهد که مدیریت پیشین به بازار بازگشته و می تواند به ثبات نرخ ها منجر شود هرچند که هنوز برای این ادعا زود است. در هر حال کاهش شتاب افت قیمت ها را باید جدی گرفت ولی هنوز روند نزولی بهای تیرآهن ادامه یافته و دورنمای روشن و مشخصی مخصوصاً برای سایزهای درشت آن وجود ندارد.
با توجه به کاهش قیمت تیرآهن ذوبی از کارخانه شاید هنوز فضا برای کاهش قیمت ها وجود داشته باشد و مشخص نیست که تحویل کالا در ازای مطالبات تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
| قیمت برخی از تولیدات ذوب آهن اصفهان در بازار تهران - هر شاخه | |||
| نوع تیرآهن | 5 بهمن ماه | 7 بهمن ماه | میزان تغییر |
| تیرآهن شاخه 14 | 233 هزار تومان | 233 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 16 | 286 هزار تومان | 286 هزار و 500 تومان | - |
| تیرآهن شاخه 18 | 299 هزار تومان | 299 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 20 | 557 هزار تومان | 555 هزار تومان | 2000- |
| تیرآهن شاخه 22 | 655 هزار تومان | 655 هزار تومان | - |
| تیرآهن شاخه 24 | 762 هزار تومان | 755 هزار تومان | 7000- |
| تیرآهن شاخه 27 | 926 هزار تومان | 920 هزار تومان | 6000- |
| قیمت های ذکر شده یکی از کمترین قیمت های اعلامی به شمار رفته و از انبارهای مختلفی استعلام شده است . | |||
در بازار میلگرد از شدت التهاب کاهش قیمت ها کاسته شده و بازار به نسبت به ثباتی شکننده دست یافته است. این در حالی است که قیمت های میلگرد نیشابور و یا ذوب آهن در بازار تهران به هم نزدیک شده که همین ویژگی می تواند رخدادهای خاصی را در ذات خود نهفته داشته باشد. با توجه به انتظار بازار از کیفیت بالاتر تولیدات ذوب آهن اصفهان و عرضه بالای این کالا در بازار تهران و همچنین وسعت کانال های فروش میلگرد نیشابور ، به نظر می رسد فعالان بازار تلاش مضاعفی را برای کاهش قیمت میلگرد نیشابور به کار خواهند بست یعنی از هم اکنون می توان انتظار کاهش قیمت میلگرد نیشابور را در ذهن پدید آورد. از طرف دیگر با توجه به تلاش فروشندگان ذوب آهن برای افزایش حجم فروش خود شاید این احتمال به میلگردهای ذوبی نیز سرایت کند بنابراین پتانسیل یک پله کاهش دیگر وجود خواهد داشت. از سوی دیگر قیمت میلگردهای نوردی در رقابت موجود بین میلگردهای نیشابور و ذوبی سرنوشتی جز کاهش قیمت ها نخواهند داشت و البته از هم اکنون افت نرخ ها محقق شده است. با توجه به این موارد باید گفت که هنوز بازار میلگرد تا رسیدن به ثبات نرخ ها فاصله دارد و باید احتمال کاهش یک پله دیگر قیمتی را در بازار متصور باشیم هرچند که این ادعا تنها یک احتمال است. با توجه به کاهش تقاضا برای خرید شمش ، کاهش حجم تولید در واحدهای نوردی ، بالابودن محسوس حجم عرضه ها مخصوصاً از طرف تولیدکنندگان مادر و رقابت برای فروش ، ممکن است این روند کاهشی بیش از پیش به بازار محصولات نوردی سرایت کند بنابراین کاهش قیمت ها می تواند فراگیر باشد.
بازار کلاف نیز همچون بازار سایر مصنوعات فولادی با روند کاهشی قیمت ها رو به رو شده است تا جایی که این افت نرخ ها به اغلب انواع و سایزها سرایت کرده است. کلاف 6.5 نطنز با قیمت 1335 تومان ، کلاف 6.5 چینی نیز با بهای 1335 تومان و نهایتاً کلاف 6.5 کاشان با نرخ پیشنهادی 1370 تومان ، همگی افت قیمت ها را به همراه دارند. به نظر می رسد تأثیرپذیری بهای کلاف از بازار میلگرد باز هم به ادامه روند نزولی قیمت ها منجر خواهد شد.
| نوع میلگرد – سایز – انبار تهران | 5 بهمن ماه | 7 بهمن ماه | تغییر قیمت ها |
| 8 قزوین | 1210 | 1205 | 5- |
| 10 قزوین | 1133 | 1130 | 3- |
| 12 قزوین | 1133 | 1130 | 3- |
| 16 ذوب آهن اصفهان | 1200 | 1200 | - |
| 16 فولاد نیشابور | 1215 | 1205 | 10- |
| 18 ذوب آهن اصفهان | 1200 | 1200 | - |
| 18 فولاد نیشابور | 1215 | 1205 | 10- |
| 20 ذوب آهن اصفهان | 1200 | 1205 | 5+ |
| 20 فولاد نیشابور | 1215 | 1215 | - |
| 22 ذوب آهن اصفهان | 1200 | 1200 | - |
| 22 فولاد نیشابور | 1215 | 1205 | 10- |
| قیمت های فوق یکی از کمترین نرخ ها در بازار است. | |||
سایر رسانه ها:
امضای قرارداد توسعه فولاد هرمزگان با همکاری یک شرکت ایتالیایی
قرارداد توسعه فولاد هرمزگان تا سقف سه میلیون تن در سال، در حاشیه سفر رئیس جمهوری به ایتالیا به امضا رسید. امیرمسعود هراتیان مدیرعامل شرکت فولاد هرمزگان در حاشیه مراسم انعقاد این قرارداد با مدیرعامل شرکت دانیلی (Danieli) گفت: ظرفیت کنونی فولاد هرمزگان با اجرایی شدن این قرارداد که در قالب فاینانس طرف ایتالیایی است، از 1.5 میلیون تن به سه میلیون تن تختال در سال خواهد رسید.
به گفته این مقام مسوول، سرمایه‌گذاران خارجی بخش معدن و صنایع معدنی بویژه فولاد توجه ویژه‌ای به این منطقه دارند. مدیرعامل شرکت فولادهرمزگان افزود: شرکت فولاد هرمزگان با دارا بودن فناوری جدید و همچنین قرار گرفتن در سواحل خلیج فارس، یکی از بهترین گزینه‌ها برای سرمایه‌گذاری است.
او افزود: نیاز بازار خارجی و داخلی به محصولات تولیدی فولاد هرمزگان و توانایی این شرکت در تولید محصولات ویژه، علاقه‌مندی خاصی از طرف خریداران برای تختال‌های شرکت به وجود آورده است. مدیرعامل فولاد هرمزگان خاطرنشان کرد: اجرایی شدن طرح توسعه، علاوه بر افزایش ظرفیت تولید فولاد کشور و اشتغال پایدار مناسب، زمینه تحقق تولید 55 میلیون تن فولاد را فراهم می‌کند.
او گفت: شرایط مثبت و امیدبخش پس از توافق هسته‌ای و توجه ویژه دولت «تدبیر و امید» به توسعه سواحل خلیج فارس و توسعه صنعت فولاد در استان هرمزگان، این استان را به زودی به عنوان قطب نخست فولاد کشور با ایجاد ظرفیت تولید سالیانه 10 میلیون تن تبدیل می‌کند. شرکت فولادهرمزگان به عنوان پیشرفته‌ترین کارخانه فولادی کشور، با ظرفیت 1.5 میلیون تن تختال در سال، در فاصله چهار کیلومتری از سواحل خلیج فارس و 13 کیلومتری غرب بندرعباس قرار دارد.
تولید ورق گالوانیزه استحکام بالا با گرید SS340 در فولاد مبارکه آغاز شد
كارشناس متالورژی و روشهای تولید فولاد مباركه در این رابطه گفت: در راستای توسعه توانمندیهای فولاد مبارکه برای تولید محصولات ویژه و با ارزش افزوده بالا واحد MPT ،تولید ورق گالوانیزه فوق را با انتخاب آنالیز شیمیایی مناسب حدود 1.5 درصد كربن و 0.8 درصد منگنز و نیز پارامترهای مناسب نورد گرم و سرد با گرید SS340 و ضخامت 0.7 و پوشش 180 گرم بر مترمربع را در دستور کار قرارداد و با همکاری خطوط تولید و پشتیبانی، موفق به تولید آن شدند.
علیرضا مولوی زاده با تأکید بر اینکه ورقهای گالوانیزه جدید تولید شده در فولاد مبارکه نسبت به انواع مشابه قبلی، قابلیت استفاده با ضخامت کمتر و استحکام بالاتری دارند، تصریح کرد: ورقهای فوق باحداقل استحكام تسلیم 340 مگاپاسكال وحداقل استحكام نهایی 450 مگاپاسكال مطابق با استانداردASTM A653 طراحی و تولید گردیده که این امر کمک می کند هزینه تمام شده برای مشتریان کاهش و کیفیت محصول به نحو قابل ملاحظه ای افزایش یابد.
وی كاربرد این ورق ها را درسقف سوله ها )به صورت سینوسی و ... در حالت گالوانیزه و رنگی(و هم چنین در صنایع ساختمانی ذکر کرد و گفت: ورقهای گالوانیزه استحکام بالا در بازار داخل و بازارهای صادراتی از جایگاه خاصی برخوردارند.
مولوی زاده در پایان با تأکید بر اینکه مطالعات مربوط به طراحی گرید SS400 نیز در واحد ام پی تی درک دست بررسی است، از همكاری مدیریت و کارکنان واحدهای متالورژی و روشهای تولید، فولادسازی، نورد گرم و سرد، برنامه ریزی تولید،آزمایشگاه ها، فروش، پشتیبانی فنی مشتریان و كنترل کیفیکه در این راستا همکاری نمودند،تشكر و قدردانی کرد.
مشکلاتی که کمر صنعت پروفیل ساوه را شکست
مدیر صنعت، معدن و تجارت ساوه گفت: متغیر بودن تقاضای بازار از صنعت پروفیل، منجر به بروز مشکلاتی در تولید و عرضه صنایع لوله و پروفیل شده است. عباس خلیلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- با اشاره به اینکه زنجیره تولید محصولات فولادی تا تکمیل شدن فاصله زیادی ندارد، افزود: تقاضا در این بازار بعضا بسیار متغیر است و تابع عواملی نظیر وضعیت بازار مسکن، پروژه‌های عمرانی، نحوه تامین مواد اولیه، واردات و ... است.
وی ادامه داد: این عدم ثبات تقاضا بر قیمت داخلی موثر است و قیمت‌ها در بازار بورس و از طریق عرضه و تقاضا به دست می‌آیند، اما در بخش عرضه تا آنجا که ما می‌دانیم مشکلی وجود ندارد.
وی با تاکید بر اینکه عدم توازن در هر صورت مشکل‌ساز خواهد بود، ادامه داد: اگر این عدم توازن به نفع تولیدکننده خارجی باشد، مشکلاتی برای تولید و اشتغال ملی ایجاد می‌کند و اگر این عدم توازن یکسویه به نفع معدودی از تولیدکنندگان داخلی باشد، انحصارآفرین است و مصرف‌کننده داخلی متضرر خواهد شد.
به گفته خلیلی، نمی‌توان گفت عدم توازن موجود در کلیه گروه‌های تولیدی صرفا به نفع تولیدکننده خارجی است. در برخی کالاها نیز توازن وجود دارد. عوامل متعددی نظیر قاچاق، تعیین تعرفه‌های واردات و صادرات نامناسب، تحریم‌ها، اقدامات رقبا در اشباع یا تحریک بازار، انحصار، وجود رانت احتمالی و... موجب عدم توازن می‌شوند.
وی با تاکید بر اینکه در خصوص صنعت لوله و پروفیل امکان قاچاق مستقیم بسیار کم است و عمدتا بایستی از مبادی قانونی وارد کشور شوند، اظهار کرد: مشکلی که در ابتدا ایجاد شد، به صرفه شدن ورود ورقهای فولادی به کشور برای واردکنندگان بود که باعث شده بود کارخانه‌های تولید ورق فولادی کشور با رکود شدید بازار و انباشت محصولات خود مواجه شوند.
وی ادامه داد: این کارخانه‌ها صنایع بالادست صنعت لوله و پروفیل محسوب می‌شوند. دولت برای حمایت از این صنایع و جلوگیری از نابودی اشتغال بالای صنایع تولید ورقهای فولادی کشور به وسیله اهرم‌های حاکمیتی خود به کنترل واردات اقدام کرده است. حالا این مشکل بعد از حل شدن در بالادست به صنایع پایین دست نظیر کارخانه‌های لوله و پروفیل منتقل شده است.
خلیلی در این خصوص که گران‌تر بودن مواد خام اولیه نسبت به لوله و پروفیل تولید شده منجر به افزایش واردات و عدم خرید مواد اولیه می‌شود، گفت: این موضوع بسیار نگران‌کننده است. ما از طریق وزارت صنعت این مشکل را پیگیری می‌کنیم به نظر می‌رسد آنچه به عنوان راه حل برای صنایع بالادستی به وقوع پیوسته اکنون به مشکلی برای صنایع میانی و پایین دستی تبدیل شده است.
وی ادامه داد: اقدام دولت بعد از بررسی وضعیت می‌تواند اصلاح تعرفه‌ها برای کالاهای وارداتی مشابه در حوزه محصولات میان دستی و پایین دستی فولاد باشد به شرطی که محصولات داخلی از کیفیت مناسب برخوردار بوده و مصرف‌کنندگان متضرر نشوند. خوشبختانه با تلاشی که صنعتگران ساوه در صنعت لوله و پروفیل داشته‌اند، محصولات تولیدی آنها قابلیت رقابت با محصولات خارجی را دارد. البته در این زمینه وزارت صنعت بیکار ننشسته است و تمام تلاش خود را برای حل مشکل انجام داده و می‌دهد.
این مقام مسئول در مدیریت صنعت، معدن و تجارت ساوه بیان کرد: در حال حاضر به دلیل برخی مشکلات اقتصادی که تقریبا همه از آن مطلع هستیم نظیر قیمت جهانی نفت و تحریم‌های ظالمانه، کمبود نقدینگی را در کشور شاهد هستیم، اما با مشارکت بخش خصوصی و طرح‌هایی که دولت برای رونق تولید دارد، بخش زیادی از این مشکلات حل خواهد شد.
وی بیان کرد: بانک‌ها هم بنگاه اقتصادی هستند و تمایل دارند سرمایه خود را در جایی سرمایه‌گذاری کنند که منفعت داشته باشد.
بررسی قرارداد 2 میلیارد یورویی ایران و ایتالیا از نگاه کارشناسان
انعقاد قرارداد 2 میلیارد یورویی فولاد با توجه به تعداد بالای پروژه‌های نیمه‌کاره در کشور در حالی از نگاه کارشناسان می‌تواند گامی مثبت در جذب سرمایه‌های خارجی به شمار رود که با توجه به اخبار منتشر شده مبنی بر ورود ایتالیایی‌ها برای اجرای یک طرح 6.5 میلیون تنی گندله‌سازی و یک طرح 3 میلیون تنی آهن اسفنجی، سوالاتی در این زمینه مطرح می‌شود. زمزمه‌های سرمایه‌گذاری ایتالیایی‌ها در صنعت فولاد ایران بعد از گذشت ماه‌ها و با اجرای برجام، روز گذشته جنبه واقعیت به خود گرفت. بر اساس خبرهایی که از ایتالیا؛ نخستین مقصد رئیس‌جمهوری و هیات 120 نفره همراه او به گوش می‌رسد، امضای قراردادی 2 میلیارد یورویی در حوزه صنایع فولادی یکی از چندین قراردادی است که طی این سفر منعقد شده است.
آن‌طور که برخی منابع ایتالیایی خبر می‌دهند رئیس‌جمهوری در سفر خود به ایتالیا در مجموع قراردادهایی به ارزش 17 میلیارد یورو با این کشور به امضا رسانده است که به گفته رئیس اتاق بازرگانی ایران 2میلیارد یورو از این حجم قرارداد به صنایع فولادی مربوط می‌شود.
اگرچه جزئیات بیشتری از قرارداد 2 میلیارد یورویی ایران و ایتالیا در حوزه صنایع فولادی منتشر نشده است اما خبرهایی که پیش از لغو تحریم‌ها از نحوه همکاری ایران و یک شرکت ایتالیایی وجود داشت، از اجرای پروژه‌های گندله‌سازی و آهن اسفنجی توسط ایتالیایی‌ها در ایران حکایت داشت.
انعقاد قراردادی به ارزش 2 میلیارد یورو در صنعت فولاد با توجه به تعداد بالای پروژه‌های نیمه‌کاره در کشور در حالی از نگاه کارشناسان می‌تواند گامی مثبت در جذب سرمایه‌های خارجی به شمار رود که با توجه به اخبار منتشر شده مبنی بر ورود ایتالیایی‌ها برای اجرای یک طرح 6.5 میلیون تنی گندله‌سازی و یک طرح 3 میلیون تنی آهن اسفنجی، سوالاتی در این زمینه مطرح می‌شود.
کارشناسان عقیده دارند 2 میلیارد یورو رقمی بسیار قابل توجه در صنعت فولاد است این در حالی است که اجرای طرح‌های گندله‌سازی و آهن اسفنجی که به آنها اشاره شد در نهایت با یک‌سوم مبلغ یاد شده قابلیت اجرا دارد. با این تفاسیر با توجه به حجم قرارداد منعقد شده با ایتالیایی‌ها در حوزه صنعت فولاد این سوال مطرح است که آیا قرارداد 2 میلیارد یورویی صرفا برای اجرای دو طرح یاد شده است یا با تکیه بر این مبلغ می‌توان به اجرای پروژه‌هایی بیشتر در صنعت فولاد پرداخت؟
سوال یاد شده در حالی مطرح است که هنوز جزئیاتی از قرارداد منعقد شده در زمینه صنعت فولاد میان ایران و ایتالیا منتشر نشده است بنابراین در گفت‌وگو با کارشناسان، آنها به ارائه تحلیل‌ها و حدس و گمان‌هایی از قرارداد یاد شده با تکیه بر اخباری که پیش از این منتشر شده و همچنین مختصات کلی صنعت فولاد پرداختند. یک عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران با اشاره به رقم 2 میلیارد یورویی قرارداد ایران و ایتالیا در زمینه صنعت فولاد می‌گوید: اعداد و ارقامی که حالا شنیده می‌شود در مقایسه با ظرفیت‌هایی که پیش از این قرار بود توسط ایتالیایی‌ها اجرا شود اصلا اقتصادی به نظر نمی‌رسد.
بهادر احرامیان در توضیح بیشتر می‌گوید: در حال حاضر هزینه اجرای یک طرح گندله‌سازی چیزی بین 25 تا 40 دلار در هر تن است، بنابراین اگر حداکثر قیمت اجرا که همان 40 دلار است را در نظر بگیریم اجرای یک طرح 6.5 میلیون تنی گندله‌سازی چیزی حدود 260 میلیون دلار تمام خواهد شد و با همین فرمول یک طرح تولید آهن اسفنجی 3 میلیون تنی نیز با توجه به هزینه اجرای 100 یورویی برای هر تن، در نهایت چیزی حدود 300 تا 350 میلیون یورو تمام خواهد شد بنابراین بر اساس هیچ استانداردی اجرای 2 طرح یاد شده به رقمی در سطح 2 میلیارد یورو نیاز نخواهد داشت مگر اینکه طرح‌های دیگری در کنار دو طرح گندله‌سازی و آهن اسفنجی وجود داشته باشد.
احرامیان در ادامه با اشاره به این نکته که هرقدر پروژه بزرگ‌تر باشد هزینه اجرای آن کمتر خواهد بود، می‌گوید: ما بعد از یک دوره طولانی تحریم با شرایط رفع تحریم‌ها مواجه شده‌ایم، به عقیده من بهتر است در چنین شرایطی در ابتدا و در کوتاه‌مدت با آرامش بیشتری با قضیه رفع تحریم‌ها برخورد کنیم و در گام نخست از قراردادهای سنگین دوری کنیم در عوض می‌توانیم در کوتاه‌مدت پروژه‌های نوسازی یا خرید برخی مواد و محصولاتی که به واسطه تحریم‌ها از آنها محروم بوده‌ایم را در دستور کار قرار دهیم. این کارشناس عقیده دارد قدم‌های بزرگی مانند امضای قرارداد 2 میلیارد یورویی در حوزه صنعت فولاد نیاز به دقت و طمانینه بیشتری دارد.
اما در مقابل احرامیان، یک کارشناس دیگر در حوزه صنعت فولاد با مثبت ارزیابی کردن امضای قرارداد 2 میلیارد یورویی فولادی با ایتالیایی‌ها به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: این قرارداد در مجموع می‌تواند مثبت باشد اما مساله مهم، نحوه اجرای این قرارداد است. محمدرضا دانشگر در ادامه می‌گوید: اگر این مبلغ از طرف ایتالیایی‌ها در صنعت فولاد سرمایه‌گذاری شود بسیار خوب است اما باید دقت کنیم که این سرمایه‌گذاری با توجه به تخصص ایتالیایی‌ها در کدام بخش انجام خواهد شد. دانشگر با اشاره به نیاز صنعت فولاد به سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی مانند تولید مواد اولیه می‌گوید: ما حالا نیازی به سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی مانند نورد یا ذوب نداریم در عوض طرح‌های نیمه‌کاره بسیاری داریم که ایتالیایی‌ها می‌توانند برای تکمیل آنها سرمایه‌گذاری کنند.
او در ادامه عقیده دارد ابتدا باید مشخص شود نحوه اجرای این قرارداد و تامین مالی آن به چه شکل است اما با توجه به تعداد زیادی پروژه نیمه‌کاره فولادی که در کشور وجود دارد، بهتر است ایتالیایی‌ها به طرح جدید ورود پیدا نکنند زیرا با رقم 2میلیارد یورو می‌توان چند طرح عمده در حوزه تولید فولاد با روش احیای مستقیم یا بسیاری طرح‌های نیمه کاره دیگر در زنجیره فولاد را تکمیل کرد. بر این اساس از نگاه دانشگر بهترین حالت برای استفاده از سرمایه‌گذاری ایتالیایی‌ها تمرکز روی طرح‌های نیمه‌کاره است زیرا با توجه به تعدد طرح‌های نیمه‌کاره در کشور، شروع پروژه جدید توجیهی نخواهد داشت.
بخش خصوصی نحیف‌تر می‌شود
اما در شرایطی که قرارداد 2 میلیارد یورویی ایران با ایتالیا در حوزه صنعت فولاد با ابعاد و حدس و گمان‌های زیادی از سوی کارشناسان همراه است، سوال دیگری که در این زمینه مطرح می‌شود این است که آیا نقشی برای بخش خصوصی در این میان در نظر گرفته شده است؟ نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران در ابتدا در رابطه با قرارداد فولادی ایران و ایتالیا به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: مذاکرات فولادی میان ایران و ایتالیا از مدت‌ها قبل در جریان است و ایمیدرو برای توسعه و تکمیل طرح‌های فولادی و همین‌طور نوسازی واحدهای قبلی مذاکراتی به منظور همکاری دو کشور با ایتالیا داشته است.
بنابراین به نظر می‌رسد قرارداد 2 میلیارد یورویی که روز گذشته از آن رونمایی شد در راستای گفت‌وگوهای قبلی است؛ زیرا چنین قراردادی با این حجم نمی‌تواند طی یک سفر یا مدت‌زمانی کوتاه به نتیجه برسد و نهایی شود.
پدرام سلطانی در ادامه با اشاره به بزرگی رقم قرارداد فولادی ایران و ایتالیا می‌گوید: این قرارداد احتمالا یک قرارداد فاز به فاز و چند ساله است و فکر نمی‌کنم قرار باشد به یکباره و طی مدت زمانی کوتاه اجرا شود. سلطانی عقیده دارد در نهایت ورود سرمایه به کشور اتفاق مثبتی است؛ اما تاکیدی که در این زمینه وجود دارد این است که این سرمایه‌گذاری‌ها نباید منجر به بزرگ‌تر شدن دولت یا بخش‌های غیردولتی شود. او در ادامه می‌گوید: سرمایه‌گذاری خارجی باید به‌صورت سه وجهی و با در نظر گرفتن سرمایه‌گذار خارجی، سازمان توسعه‌ای داخلی و بخش خصوصی در پروژه‌ها وارد شود و بخش خصوصی باید بخشی از این قراردادها باشد؛ ضمن اینکه به نظر می‌رسد شرکت‌های خارجی به همکاری با بخش خصوصی علاقه‌مند باشند. با توجه به گفته‌های سلطانی به نظر می‌رسد ایمیدرو به‌عنوان یکی از طرف‌های اصلی این قرارداد بار زیادی در رعایت مساوات و عدالت میان بخش دولتی و بخش خصوصی بر دوش خواهد داشت.
تفاهم‌نامه‌هایی از چین تا ایتالیا
آن‌طور که ایمیدرو گزارش می‌دهد رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی در مجموع از تفاهم‌نامه‌هایی به ارزش ۵ میلیارد یورو برای سرمایه‌گذاری در صنایع معدنی ایران از سوی ایتالیا خبر داده است. مهدی کرباسیان با بیان این مطلب افزود: همچنین شرکت فولاد مبارکه و شرکت ایریتک تفاهم‌نامه‌های جداگانه‌ای برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر از جمله ساخت نیروگاه آماده کرده‌اند که در سفر رئیس‌جمهور و هیات همراه به ایتالیا با مشخص شدن محل تامین مالی این طرح‌ها و حدود همکاری‌ها نهایی خواهند شد.
کرباسیان در ادامه گفت: در تفاهم‌نامه‌هایی که با شرکت پرشین متالیک ایتالیایی به‌صورت 60 درصد سهم ایتالیا و 40 درصد سهم ایمیدرو آماده شده است سرمایه‌گذاری‌های مشترکی در حوزه فولاد و زنجیره فولاد در جنوب کشور از چابهار تا بندرعباس یا جاسک انجام خواهد شد. رئیس هیات عامل ایمیدرو با بیان اینکه مرحله دوم طرح سالکو (آلومینیوم جنوب) را با چینی‌ها و ایتالیایی‌ها در منطقه چابهار در دستور کار داریم، افزود: تفاهم‌نامه‌ای هم درخصوص صنایع پایین‌دستی آلومینیوم با شرکت «فیو» فرانسه در چارچوب همکاری‌های اقتصادی دوکشور آماده کرده‌ایم.
وی همچنین به سفر رئیس‌جمهور چین به ایران اشاره کرد و گفت: در این سفر ملاقات‌هایی با چند شرکت معتبر چینی داشتیم که در حوزه زغال‌سنگ با شرکت «سی‌ان‌سی» برای استفاده از ظرفیت آنها مخصوصا از نظر تامین مالی و همکاری‌های اقتصادی در طبس و زیراب مازندران داشتیم؛ ضمن اینکه ملاقاتی با شرکت «چایناهاربور» چین برای بخش بالادستی برگزار شد.
کرباسیان با بیان اینکه بندر پارسیان و منطقه اقتصادی لامرد برای آینده صنایع پتروشیمی، فولاد و آلومینیوم طراحی شده است، افزود: مقدمات همکاری با شرکت‌های دیگر چینی در حوزه آلومینیوم و روی انجام شده و تا یک ماه آینده عملیاتی می‌شود. حال با توجه به در دست نبودن جزئیات قرارداد دو میلیارد یورویی در حوزه فولاد و همچنین علاقه چینی‌ها به هزینه کردن پول‌های کشورمان در پروژه‌ها به جای سرمایه‌گذاری مستقیم، باید دید فصل جدید صنعت فولاد کشور در پساتحریم چگونه رقم خواهد خورد؟
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.