افسانه پاکرو می‌گوید: هیچ نظری درمورد سال ٩۵ ندارم. در واقع اصلا متوجه نشدم که چطور گذشت. خیلی عجیب است، می‌گویند وقتی سخت بگذرد دیر می گذرد. در حالی که سخت ترین سال زندگی ام بر من گذشت، اما به یک چشم بر هم زدن سپری شد...
بورس24 : افسانه پاکرو می گوید: هیچ نظری درمورد سال 95 ندارم. در واقع اصلا متوجه نشدم که چطور گذشت. خیلی عجیب است، می گویند وقتی سخت بگذرد دیر می گذرد. در حالی که سخت ترین سال زندگی ام بر من گذشت، اما به یک چشم بر هم زدن سپری شد.
افسانه پاکرو بازیگر سینما و تلویزیون سال 95 را سال سختی هم برای خود و هم برای سینمای ایران عنوان می کند و از درگذشت مرحوم کیارستمی با عنوان بزرگترین تلخی زندگی اش یاد می کند.
خانم پاکرو مدتی ست شما را کمتر در سینما و تلویزیون می بینیم. این کم کاری از کجا نشات می گیرد؟
خوب من حدود 3 سال با عباس کیارستمی کار کردم و در این مدت، طبیعتا نتوانستم کار دیگری قبول کنم. چون به شدت درگیر کار بودم و هیچ زمانی برای کار دیگری نداشتم.
با مرحوم کیارستمی چه نوع همکاری را تجربه می کردید؟
شروع فعالیتم با ایشان در زمینه تدوین بود. حدود 8 ماه، در حال تدوین فیلم کوتاه "من را به خانه ببر" (TAKE ME HOME) بودم و بعد از آن هم همکاری در فیلم های کوتاه دیگرشان.
البته علاوه بر فیلم و فیلمسازی؛ در عکاسی و نجاری برای نمایشگاه های عکاسی شان هم با ایشان همکاری کردم و همین طور آخرین کتاب شعرشان به نام "معشوق" که گردآوری اشعار تمام شاعرانی بود که بیت یا ابیاتی را در زمینه معشوق داشتند. اما مهمترین همکاری من مربوط به ساخت فیلم "راه رفتن با باد یا عشق در هانجو" بود که به عنوان بازیگر با ایشان همکاری کردم و برای ساخت آن چند بار با آقای کیارستمی به چین رفتیم و حدود 2 سال در مقابل دوربین ایشان بودم.
گفتن اینکه چقدر از ایشان تجربه کسب کردم و چه خاطرات خوبی برایم رقم خورد، احتیاج به زمان زیادی دارد. تنها می‌توانم بگویم که به اندازه هزار سال تجربه کسب کردم.
کمی از آن فیلم و داستانش بگویید؟
درمورد داستان فیلم فعلا چیز زیادی نمی توانم بگویم. فقط اینکه یک فیلم به معنای کامل عاشقانه است و قصه دختری را روایت می کند که در چین درس می خواند و زندگی می کند و در این مسیر اتفاقاتی خاص برایش می افتد. نقش اصلی و تنها بازیگر ایرانی کار؛ من بودم و در فیلم به زبان چینی و انگلیسی صحبت می کردم، چراکه بقیه بازیگران چینی بودند.
در حال حاضر چه می کنید؟
مشغول ساخت فیلم کوتاهم که فیلمبرداری آن دو هفته ای است که تمام شده.
چطور پیش رفت؟
خدا را شکر خوب بود. تدوین و صداگذاری را هم تمام کرده ایم.
تدوین و صداگذاری را خودتان انجام دادید؟
بله؛ طبق معمول همه کارهایم، خودم همراه خواهرم سعیده، علاوه بر کارگردانی، تدوین و صداگذاری کار را هم انجام دادیم.
خوب است که خودتان همه کارهای فیلمتان را انجام می دهید اما بهتر نیست تدوین به یک تدوینگر دیگر بسپارید؟
بله. این فرضیه ای است که می گویند بهتر است کارگردان، تدوین کارش را به شخص دیگری بسپارد تا با دلسوزی کار انجام نشود. اما ما این مساله را قبول نداریم. چرا که خودمان بهترین و سرسخت ترین منتقد کارهای خودمان هستیم و اگر از سکانسی یا پلانی در کارمان راضی نباشیم، بی توجه به سختی هایی که ممکن است در هنگام فیلمبرداری آن سکانس متحمل شده باشیم، بیرحمانه آن را حذف خواهیم کرد. خلاصه هیچ تعارفی با خودمان نداریم.
چه چشم اندازی برای فیلمتان دارید؟
من هیچ وقت در هنگام ساخت فیلم هایم، نقشه ای برای آن از قبل نکشیده ام یا صرفا برای شرکت در فستیوال یا نمایش در جایی آن را نساخته ام. علاقه و کسب تجربه در این رشته، همیشه دلیل اصلی‌ام برای کار بوده است. اما خوب اگر در فستیوال یا اکرانی موفق شود، خوشحال خواهم شد. فیلم قبلی مان در اولین حضور جهانی اش، مورد استقبال زیادی قرار گرفت و پخش کننده معتبر جهانی، پیشنهاد پخش جهانی آن را به ما داد.
به نظرتان سینمای با تمام فراز و نشیب ها و هنرمندانی که از بین ما رفتند؛ امسال چطور گذشت؟
راستش هیچ نظری درمورد سال 95 ندارم. در واقع من اصلا متوجه نشدم که سال 95 چطور گذشت. خیلی عجیب است می گویند وقتی سخت بگذرد دیر می گذرد. درحالی که سخت ترین سال زندگی ام بر من گذشت اما به یک چشم بر هم زدن سپری شد. هیچ کدام از فیلم ها را ندیدم و نمی توانم نظری راجع به این مساله داشته باشم.
متاسفانه به جز آقای کیارستمی که با از دست دادنشان ضربات روحی زیادی رو متحمل شدم، همکاران عزیز دیگری را هم از دست دادیم و کلا سال خیلی بدی برای سینما بود.
در مورد تغییر مدیریت چه نظری دارید؟
در این مورد هم نظری ندارم، چون یک مساله تخصصی است و نه در تخصص من.
در روزهای عید؛ خاطره ای از سال های دور و نزدیک دارید؟
به جز این نوروز آخر که بدترین نوروز زندگی ام بوده، عید نوروزهای سال های قبل، همیشه معمولی و عادی گذشته. در واقع سالهاست عید و نوروز برای من، حال و هوای گذشته را ندارد. بچه که بودیم لباس نو می خریدیم.از هر اسکناس نو یا عیدی که می گرفتیم خوشحال می شدیم.
روز اول عید به خانه پدربزرگ و مادربزرگ می رفتیم و همه شاد بودیم اما سال هاست نه لباس نو می خریم و نه پدربزرگ و مادربزرگی برایمان مانده تا عید به خانه شان برویم. خانه فروخته شده و خاطرات ما هم به گذشته های دور پیوستند.
حاضر بودید بازیگر و فیلمساز نبودید اما به رنگ و بوی عیدهای کودکی برمی گشتید؟
فکر نمی کنم دور شدن از فضا و آن رنگ و بوی عیدهای کودکی، به شغل امروز من مربوط باشد اما در هر صورت فکر می کنم اگر چند بار دیگر هم به این دنیا بیایم، با وجود اینکه به شدت از فضای سینما و مناسباتش دور هستم، بازهم همین شغل را خواهم داشت. در واقع این شغل من را انتخاب می کند نه من آن را.
کمی هم درباره فضای مجازی و صفحات اجتماعی و مشکلاتی که در این زمینه برایتان به وجود آمده؛ بگویید؟
خوب من فعالیت زیادی در فضای مجازی و شبکه اجتماعی نداشته ام. تنها یک صفحه در اینستاگرام به نام خودم AFSANEHPAKROO است و بقیه قلابی اند. بارها از طریق رسانه ها اعلام کرده‌ام این صفحات قلابی اند و به جای من با مردم در ارتباط هستند اما متاسفانه این مساله هنوز ادامه دارد.
متاسفانه تکنولوژی هر قدر پیشرفت کند به جای آنکه زمینه آسایش بشر را فراهم کند، گاهی مخل آسایش می شود.
منبع: ایلنا
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.