درد و دل های مشایخی پس از دریافت نشان هنر

 جمشید مشایخی؛ بازیگر با سابقه و تأثیرگذار سینما، تئاتر و تلویزیون که نشان درجه یک فرهنگ و هنر را طی حکمی از ‏سوی رئیس جمهور دریافت کرده است یادآور شد: نزدیک به 14 تا 15 ماه است که از عرصه سینما و تلویزیون فاصله ‏گرفته‌ام اما هیچ کس سراغی از من نمی‌گیرد.

جمشید مشایخی؛ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره دلیل دریافت نکردن ‏نشان درجه یک فرهنگ و هنر در مراسم اختتامیه سی و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر و دریافت این نشان در سال ‏جاری به خبرنگار مهر گفت: سال گذشته در جشنواره سی و یکم تئاتر فجر، به دلیل آن‌که بیمار شدم نتوانستم نشان درجه یک ‏فرهنگ و هنر را دریافت کنم. بالاخره این نشان را برای من در نظر گرفته اند و آن را می‌پذیرم.

مگر این نشان را به چند نفر ‏از هنرمندان تقدیم می کنند. وی در رابطه با شرایط فعلی حضور خود در سینما و تلویزیون توضیح داد: نزدیک به 14 تا ‏‏15 ماه است که از عرصه سینما و تلویزیون فاصله گرفته ام، اما هیچ کس سراغی از من نمی گیرد که چرا مشغول به ‏فعالیت در هیچ پروژه ای نیستی. اما درست زمانی که یک نشان درجه یک فرهنگ و هنر را به من اهدا می کنند تازه همه به ‏این فکر می رسند که جمشید مشایخی را فراموش کرده اند. شرایط فعلی در حوزه کار سینما و تلویزیون سبب شده تا تصمیم ‏بگیرم تا از عرصه فرهنگ و هنر فاصله گرفته و در گوشه ای از این سرزمین زندگی کنم.

این بازیگر با سابقه و تأثیرگذار ‏بیان کرد: نه تنها شرایط فعلی اقتصادی سبب شده تا کمتر پروزه ای به مرحله تولید برسد بلکه همان تعداد اندکی هم که ‏تولیدشان آغاز می شود، آنقدر با حرف و حدیث همراه هستند که ترجیح می دهم از آن‌ها فاصله بگیرم.

مشایخی در پاسخ به ‏این سوال که آیا در یک سال گذشته پیشنهاد کار داشته است یا خیر، گفت: مدتی قبل، به من بازی در فیلمی در رابطه با ‏زندگی آتشنشان شهید امید عباسی پیشنهاد شد و قرار بود نقش پدر آتشنشان را بازی کنم، اما به دلیل مشکلات مالی موجود ‏ساخت این فیلم سینمایی منتفی شد.

بازیگر فیلم‌های "کمال الملک"، "دلشدگان"، "یک بوس کوچولو" و مجموعه تلویزیونی ‏‏"هزاردستان" تصریح کرد: متاسفانه سینمای ما این روزها به خواب رفته و تمامی افرادی که روزی پر کار بودند دیگر کار ‏نمی کنند. البته این روزها تنها کسانی جلوی دوربین می روند که هنرمندان بزرگی نیستند. اگر این طور پیش برود، مجبور ‏می شوم پیش یک مغازه دار رفته و از آن بخواهم که من را به عنوان شاگرد مغازه بپذیرد.