دنیای اقتصاد / با توجه به روند کاهشی قیمت‌ها در بازار و عقب‌نشینی بسیاری از خریداران و کاهش قیمت‌های جهانی و همچنین افزایش قیمت دلار آزاد، بازار مدت‌ها منتظر اعلام قیمت‌های پایه جدید بود که کاهش قیمت‌های دی‌ماه توانست تا حدودی نظر فعالان بازار را به خود جلب کند.
محاسبه قیمت دلار بر اساس متوسط قیمت‌های روزانه در یک ماه اخیر باعث شد تا مبنای قیمت دلار با نرخ 3368 تومان مورد محاسبه قرار بگیرد، در حالی که هم‌اکنون قیمت دلار نزدیک به 3500 تومان است. اقدامی که قطعا به نفع تولید در صنایع پایین‌دستی خواهد بود.
روز گذشته قیمت پایه محصولات پتروشیمی در بورس کالای ایران اعلام شد که کاهش فراگیری را در قیمت‌های پیشنهادی به همراه داشت. کاهش فراگیر قیمت‌ها که به‌صورت کلی حتی تا 37.8 درصد بوده را می‌توان مهم‌ترین ویژگی قیمت‌های پایه دی ماه به شمار آورد. این در حالی است که افزایش 27 درصدی قیمت‌ها نیز وجود داشته که نیاز به بحث و بررسی بیشتری در آینده دارد.
در ماه‌های گذشته قیمت دلار بر اساس قیمت‌های پایانی ماه در نظر گرفته می‌شد ولی در قیمت‌های جدید متوسط قیمت دلار در یک ماه گذشته پایه قیمت‌گذاری قرار گرفت تا جایی که دلار که هم‌اکنون نزدیک به 3500 تومان قیمت دارد با قیمت 3368 تومان مورد محاسبه قرار گرفت که از افزایش نزدیک به 4 درصد حکایت می‌کند. رخدادی که گامی در جهت تبعیت از شرایط بازار تلقی شده و ابزاری حمایتی از مصرف‌کنندگان این قبیل مواد اولیه در بورس کالا به شمار می‌رود. با توجه به سقوط قیمت نفت در بازارهای جهانی و کاهش قیمت اغلب محصولات پلیمری و پتروشیمیایی این کاهش قیمت‌ها در کنار افزایش محدود قیمت دلار توانست روند نزولی قیمت‌ها را این گونه ترسیم کند:
به‌صورت کلی کاهش قیمت‌های پایه پلی‌استایرن‌ها با بیش از 11 درصد یکی از مهم‌ترین کاهش قیمت‌های ماه جاری خواهد بود. پلی‌استایرن‌های معمولی هم با نزدیک به 16 درصد کاهش قیمت‌های پایه یکی دیگر از کاهش قیمت‌های جذاب به شمار می‌رفت. با توجه به مقبولیت عام این قبیل گریدها که اغلب با هجوم تقاضا رو‌به‌رو بوده‌اند شاید این میزان کاهش قیمت‌ها تاثیر چندانی در قیمت‌های نهایی نداشته باشد، زیرا جذابیت این کالاها در بسیاری از مواقع باعث شد تا معاملات با سقف یعنی افزایش 10 درصدی قیمت‌ها به پایان بپذیرد. در هر صورت انتظار داریم به نسبت قیمت‌های پایانی در ماه گذشته، قیمت‌های نهایی در بورس و بازار بین 11 تا 16 درصد کاهش داشته باشد که امید است تاثیر مطلوبی بر روند تولید در بازار داخلی نیز بگذارد. این در حالی است که شرایط عرضه تغییر نکند! سایر پلی‌اتیلن‌ها کاهش قیمت کمتری را ثبت کردند تا برآیند کاهش آنها برای گریدهای مختلف بین 2 تا 3 درصد باشد. پلی‌اتیلن ترفتالات بطری هم شرایط مشابهی داشت تا جایی که کاهش کمتری را به نسبت تجربه کردند. PVCها هم شرایط کاهشی شدیدی را تجربه کردند تا جایی که حداقل کاهش قیمت آنها 7 درصد بود که به نسبت یک افت قابل توجه به شمار می‌آید. این در حالی بود که بسیاری از کالاهای پالایشگاهی و برخی از مواد اولیه مشابه که اغلب غیرپلیمری هستند با افزایش قیمت‌ها رو به رو شده‌اند که البته افزایش بالایی به حساب می‌آید. دلیل این افزایش را نیز باید در شرایط تعیین قیمت دلار و نوسان قیمت‌های جهانی جست‌وجو کنیم.
مهم‌ترین افزایش قیمت‌ها را می‌توان مربوط به پلی‌اتیلن‌های سنگین اکستروژن EX3، MEG مونو اتیلن گلایکول، PBR پلی‌بوتادین رابر، TEG تری اتیلن گلایکول، اوره، آب ژاول (آب اکسیژنه)، تری اتانول آمین، آمونیاک و نیترات آمونیوم كشاورزی، دی آمونیوم فسفات DAP، لاتكس، گوگرد و كریستال ملامین دانست.
با توجه به ثبت کاهش گسترده قیمت‌ها مخصوصا برای انواع مختلف پلیمرها انتظار داریم روند کاهشی قیمت این قبیل محصولات که در بازارهای داخلی مدت‌ها است وجود دارد، تسریع شود و نکته مهم‌تر آنکه با اعلام قیمت‌های پایه جدید دیگر دلیلی برای تعلل خریداران وجود نداشته و انتظار داریم تا حجم معاملات در بورس و بازار کاهش یابد. البته شایعاتی مبنی بر کاهش بیشتر قیمت‌ها به گوش می‌رسد ولی نیاز به بررسی بیشتری داشته تا جایی که نمی‌توان کاملا به آنها اعتماد کرد. البته با توجه به ضعف تقاضا شاید بازار استعداد تجربه رخدادهای بسیاری را داشته باشد.
در گذشته شعری‌مقدم مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی و مهدوی رئیس انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی از کاهش قیمت‌های پایه خبر داده بودند. مبنای محاسبه بر اساس دلار 3368 تومان در حالی که قیمت واقعی آن هم اکنون نزدیک به 3500 تومان است شاید جذابیت عرضه در بازار داخلی را کاهش دهد، زیرا مبنای قیمت‌گذاری در بازار داخلی قیمت صادراتی این قبیل کالاها با مبنای عرضه بار کشتی در منطقه خلیج فارس بوده که با 5 درصد تخفیف (95درصد قیمت فوب با احتساب دلار آزاد) محاسبه می‌شود. این شرایط در حالی که دلار نزدیک به 4 درصد بالاتر از قیمت‌های مورد محاسبه است با احتساب شرایط خاص مالیاتی (ارزش افزوده و مالیات بر درآمد) شاید از جذابیت عرضه‌های داخلی بکاهد. در هر صورت کاهش قیمت‌های داخلی که می‌تواند به بهبود صنایع پایین‌دستی منجر شود داده مهمی برای تقویت یک بازار دائمی و همیشگی برای صنایع اصلی تولیدکننده محصولات پتروشیمی خواهد بود. این در حالی است که با توجه به برخی مشکلات در زمینه صادرات در برخی بازارهای هدف و انتظار برای کاهش بیشتر قیمت‌های پیشنهادی (که در کنار سقوط قیمت نفت چندان هم غیرمنطقی نیست) می‌توان با مدیریت درست، بازار را به سمت افزایش حجم تولید رهنمون ساخت.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.