امیدواری ها به بازار فولاد

در بازار میلگرد با توجه به افزایش انسجام و مدیریت بیشتر عرضه کنندگان ، شرایط عرضه ها وضعیت مطلوب و نسبتاً منظمی داشته که در نهایت باعث شد تا قیمتها در مسیر رشد گام بردارد. کاهش قیمت برخی انواع نوردی در کنار رشد بهای انواع اصلی را باید چهره اصلی بازار دانست ولی به نظر می رسد بازار در حال ورود به شرایطی با ثبات قرار دارد. این در حالی است که همچون بازار تیرآهن هنوز واقعیتهای این بازار روشن نیست بنابراین نمی توان در خصوص دورنمای این بازار به صراحت سخن گفت. هنوز میل بازار به رشد نرخ هاست ولی ممکن است برای بروز و ظهور آن به زمان بیشتری نیاز باشد.

کلاف 6.5 نطنز 1400 اعلام قیمت شد که از ثبات قیمت ها حکایت دارد. البته حجم عرضه ها کاهش یافته که باعث شده تا به نسبت قیمت های بالاتری چهره واقعی بازار را تشکیل دهد. کلاف 6.5 روس 1400 تومان و کلاف 6.5 کاشان نیز 1345 تومان اعلام قیمت شد.

مقاطع در بازار ایران

به گزارش مرکز خدمات فولاد؛ روز شنبه قیمت ها با افزایش روبرو شد، این روند در مورد همه مقاطع دیده شد ولی از روز یکشنبه به بعد روند نزولی قیمت شروع شد این روند کاهشی باعث شد که قیمت در پایان هفته ارزانتر از اول هفته باشد میانگین قیمت میله گرد 14 تا 25 میلیمتر در اصفهان شنبه 13000 ریال هر کیلو بود که در پایان هفته به 12400 ریال رسید. تیرآهن 14 تا 18 بطور متوسط هر کیلو 14730 ریال در اصفهان قیمت داشت که در پایان هفته با یک نشیب و فراز ثابت ماند. قیمت نبشی و ناودانی از روز یکشنبه به بعد روند نزولی گرفت.

صعود قیمت ها که در هفته های قبل شروع شده بود با عرضه های ذوب آهن آرام گرفت. ذوب آهن روز شنبه صد هزار تن سبد میله گرد و تیرآهن و نبشی عرضه کرد که در قیمت پایه 11950 ریال معامله شد ولی از روز یکشنبه 20 هزار تن میله گرد را در قیمت پایه 10800 ریال فروخت که این قیمت 300 ریال از قیمت پیشنهادی اولیه کمتر بود همین امر باعث کاهش قیمت میله گرد و فرونشستن قیمت آن در بازار شد. از طرف دیگر تجاری که کالای خود را در قیمت حدود 1100 تومان در هفته های قبل خریده بودند شروع به توزیع آن کردند. با این عرضه ها التهاب بازار آرام گرفت در حالیکه حجم تقاضا تغییری نکرده است. در این میان تنها عاملی که اجازه نداد بازار به شرایط سه هفته قبل باز گردد امیدواری به گفته های رئیس ایمیدرو و آقای کرباسیان بود که افزایش تعرفه های وارداتی را حتمی فرض کرده بود.

با این شرایط قیمت تیرآهن در اواخر هفته بالا رفت چون رقیب خارجی دارد ولی میله گرد و نبشی روند نزولی داشت چون یا رقیب وارداتی ندارد یا نقش آن بسیار کمرنگ است. محققاً افزایش تعرفه های واردات برای ناودانی، تیرستونی و نبشی های سایز 10 به بالا موثر خواهد بود ولی دولت تا کی می خواهد سیاست تزریق مسکن را به جای مداوا به کار گیرد؟ این سوالی است که طراحان اقتصاد کلان باید به آن بپردازند.

ورق

ورق گرم در بازار داخلی امریکا 380 تا 390 دلار هر شورت تن معادل 419 تا 430 دلار هر تن درب کارخانه و در ثبات بود. قیمت ورق گرم در بازار داخلی شمال اروپا در ثبات و 325 تا 335 یورو هر تن درب کارخانه ثبت شد.در بازار داخلی ترکیه از اوایل فوریه ورق گرم 40 تا 50 دلار رشد داشته و هفته گذشته نیز تقاضا خوب بود. آخرین قیمت 360 تا 370 دلار هر تن درب کارخانه ثبت شد.

ورق گرم صادراتی چین 295 تا 300 دلار هر تن فوب بود که 5 دلار نسبت به هفته قبل رشد داشت. برخی در 310 دلار هر تن فوب نیز پیشنهاد دادند. در جنوب شرق آسیا در 310 دلار هر تن سی اف آر معامله شد. تقاضای داخلی در چین مطلوب است از این رو قیمت ها صعودی است. قیمت ورق گرم در بازار داخلی چین با کمتر از یک دلار رشد 319 تا 321 دلار هر تن درب کارخانه با 17 درصد مالیات بر ارزش افزوده ثبت شد.

ورق در بازار ایران

با تاکید رئیس ایمیدرو مبنی بر افزایش تعرفه های وارداتی، قیمت ورق گرم ضخامت 2 میلیمتر با افزایش روبرو شد. قیمت این کالا روز شنبه یکباره هر کیلو 1000 ریال افزایش یافت و به 13800 ریال در انزلی و 13300 ریال در بندر امام با مالیات ارزش افزوده رسید. این جهش یکباره از روز دوشنبه تعدیل شد و به 13300 ریال در انزلی و 13000 ریال در بندرامام رسید. قیمت ورق های 2.5 تا 6 میلیمتر رول محصول مبارکه تا هر کیلو 200 ریال بالا رفت ولی سایزهای 8 تا 15 میلیمتر تغییر جدی نداشت علیرغم آنکه عرضه آنها محدود بود.

قیمت ورق های 15 میلیمتر به بالا محصول کاویان ثابت بود، عرضه کنندگان علاقه مند به تغییر قیمت بودند ولی تقاضای بازار محدود بود. خریداران محصولات اکسین کم کم از بازار عقب کشیدند. علیرغم محدودیت عرضه از طرف کارخانه بازار پذیرای قیمت جدید نیست. با توجه به محدودیت تقاضا و انتظار فروشنده ها برای دریافت وجه نقد، بعید است که قیمت این کالا تغییر یابد. عده ای از دست اندرکاران این کالا انتظار دارند قیمت کاهش یابد چون از گوشه و کنار بازار زمزمه عرضه های درشت شنیده می شود اما دسته ای دیگر معتقدند با بالا رفتن تعرفه گمرکی و قیمت وارداتی، فضای لازم برای افزایش قیمت این کالا ایجاد شود.

ورق سرد روز شنبه با 500 ریال افزایش قیمت روبرو شد اما از روز یکشنبه روند کاهشی قیمت شروع شد و تقریباً به قیمت های اول هفته بازگشت. موجودی قابل عرضه از طرف واردکنندگان محدود شده است ولی با توجه به بسته شدن خرید اکثر کارخانجات لوازم خانگی، تقاضای این کالا رو به کاهش خواهد بود. بازار تقاضای این کالا در شرایط موجود هم بسیار ضعیف است.ورق گالوانیزه روندی مثل ورق سرد داشت ضمن آنکه بازار این کالا همچنان با رکود همراه بود.

سایر رسانه ها:

گزارش هفتگی بازار های فولاد

یک تحلیل …... یک مصاحبه و چند سوال .........

در هفته گذشته نشستی در کانال دو تلویزیون جمهوری اسلامی مبنی بر انباشت انواع آهن آلات در کارخانجات فولادسازی بود شرکت کنندگان در این مصاحبه اظهار داشتند که دولت با تاخیر عمل می کند و از طرف دیگر انباشت موجودی در انبارها ناشی از دمپینگ چینی ها در بازار ایران است . روز یکشنبه هم آقای علی پور نماینده مجلس اعلام کرد 800 میلیارد تومان ورق در انبارهای شرکت مبارکه در اصفهان و هرمزگان ذخیره شده که باعث رکود و زیان فولاد مبارکه گردیده است .

اکثر دست اندرکاران اعتقاد داشتند که این مصاحبه عملا آماده کردن جو روانی برای بالا بردن تعرفه های فولاد بوده است .

چند نکته در این مصاحبه مشهود بود :

1- از کارشناسان اصلی دست اندرکار فولاد هیچ نظر خواهی به عمل نیامد ، حداقل این انتظار می رفت با آقای آزاد رئیس اتحادیه آهن آلات صحبت میشد اما این اتفاق نیفتاد و از بخش خصوصی تنها آقای ابوئی که دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل است نظرخواهی شد که ایشان هم خیلی با احتیاط و محافظه کارانه صحبت کرد .

2- همه مصاحبه کنندگان در مورد دو نکته ظاهراً اتفاق نظر داشتند :

اول موجودی کالا در کارخانه های فولاد انباشته شده و به فروش نمی رود.

دوم سیاست تهاجمی چین برای صادرات فولاد و پائین آوردن قیمت ها باعث عدم فروش کارخانجات فولاد شده است .

در این مصاحبه تلویزیونی چندین بار گفته شد که سه میلیون تن موجودی انباشته شده کارخانه های فولادی است ، در مورد این سه میلیون تن موجودی هیچ آمار دقیقی ارائه نشد و بعید به نظر میرسد که این رقم صحیح باشد ، از آنجا که مبارکه و ذوب آهن که بزرگترین تولیدکنندگان فولاد هستند کالاهای خود را در بورس پیش فروش می کنند بنابراین نباید در سطح وسیع موجودی انباشته شده داشته باشند ، از طرف دیگر به علت رکود در بازار مقاطع از یکسال قبل تولیدکنندگان این کالاها حجم تولید خود را تا 70 درصد پائین آورده اند بخشی از کارخانه ها هم کاملاً متوقف شده اند، بنابراین نمی توانند کالای انباشته شده ای آنهم در این حجم وجود داشته باشد اگر هست با میزان بسیار کمتری در کارخانجات دولتی است ، اما در مورد ورق در همه جای دنیا انواع ورق بر اساس سفارش مشتری تولید می شود ، این چنین نیست که کارخانه بدون دریافت سفارش مشتری کالا تولید کند و این حجم از تولید آنقدر باشد که 800 میلیارد تومان آن انباشته شده باشد . همه میدانند که فولاد مبارکه سیستم کاملاً انحصاری و بسته ای را برای فروش کالاهای خود در بازار داخلی اعمال می کند ، بنابراین قبل از تولید هر کالایی کاملاً نوع و میزان آن مشخص شده ، خریدار آن معلوم است و پرداخت آن هم معلوم گردیده است قاعدتاً دلیلی برای انباشته شدن 800 میلیارد تومان کالا در انبار نیست .

در اوایل هفته گذشته بخشنامه جدید سازمان توسعه و تجارت منتشر شد که حقوق گمرکی انواع ورق ممزوج را 6 درصد افزایش داده بود ، به همین علت روز یکشنبه قیمت ورق گرم ضخامت 2 میلیمتر تا 60 تومان هر کیلو افزایش یافت اما دوباره از روز دوشنبه به علت ضعف تقاضا قیمت سیر نزولی گرفت . نباید فراموش کرد که بازار فولاد ایران متاثر از شرایط اقتصادی ایران است که دولت آن را طراحی و اجرا کرده است به همین دلیل روند تقاضا نزولی است . تقاضای فولاد در ایران به علت توقف بودجه های عمرانی به شدت کاهش یافته در حالی که تولید در طول این سالها افزایش یافته است و دولت هنوز اصرار بر ادامه این افزایش تولید دارد . ظاهراً برنامه چشم انداز 1400 مثل قرآن حالت وحی منزل را برای دولت پیدا کرده است، در حالی که با توجه به تغییراتی که در سطح بین المللی و منطقه و همچنین در مورد قیمت نفت و آینده قیمت نفت بوجود آمده این برنامه حتماً باید دوباره بازبینی گردد. با کاهش قیمت نفت از یکسو درآمدهای دولت و به طبع آن بودجه های عمرانی و تقاضای فولاد کاهش می یابد از طرف دیگر قیمت تمام شده فولاد هم پائین می آید . در یک فضای رقابتی شدید آنکس که قیمت تمام شده کمتری دارد برنده است دولت بجای محکوم کردن رقابت نا عادلانه چینی ها باید روشهایی را در پیش بگیرد که در این فضای رقابتی برنده باشیم .مهدی کرباسیان مدیر ایمیدرو تاکید کرد که ما باید در سال آینده تولید گندله را تا مرز ده میلیون تن افزایش دهیم تا نیاز کارخانه های داخلی را تامین کنیم ، اما افزایش ظرفیت گندله تنها محدود به افزایش ظرفیت کارخانه های گندله سازی نیست ، برای این افزایش حجم تولید باید آب ، برق ، گاز و وسیله حمل هم تامین شود ، تامین این زیر ساخت ها جزء وظایف وزارت صنعت معدن و تجارت نیست بلکه بخشی از بودجه های عمرانی دولت است که تامین آن زیر سوال است .

از طرف دیگر در شرایط فعلی که ما این ده میلیون تن گندله را نداریم کارخانه هایمان با 40 درصد ظرفیت مشغول به تولید هستند سوال این است که آیا واقعاً نیاز به این افزایش تولید هست یا نیست ؟اگر این ده میلیون تن افزایش ظرفیت تولید گندله صورت بپذیرد ، حجم ظرفیت تولید فولاد به بیش از 25 میلیون تن در سال خواهد رسید ، آیا ما واقعاً این حجم مصرف فولاد را داریم ؟

یک راهکار صادرات فولاد است که آقای کرباسیان راجع به آن صحبت کردند ، در طول هفته گذشته صحبت این بود که در صورت برداشته شدن تحریم ها و گشایش سویفت ایران توانایی صدور 18 میلیون تن فولاد را دارد . این بسیار خوشبینانه است چرا که :

برای 18 میلیون تن صادرات فولاد:

باید وسیله حمل بخصوص کامیون در داخل کشور داشت .

باید کشتی داشت.

باید سیستم بانکی در خدمت صادرات باشد در حالیکه سیستم بانکی اعتبار اسنادی را تنها یک برگه کاغذ میداند.

باید بیمه های صادراتی که اعتبارات اسنادی را تضمین می کند وجود داشته باشد.

باید خریدار خارجی وجود داشته باشد.

ما هیچکدام از این زیر ساخت ها را نداریم چطور میتوانیم 18 میلیون تن فولاد را صادر کنیم ؟

از سال 2015 منطقه خاورمیانه بدون در نظر گرفتن عرضه محصولات روسی و چینی 18 درصد مازاد عرضه نسبت به تقاضا داشته است ، با این شرایط رقابتی آیا رسیدن به صادرات 18 میلیون تنی با قیمت گذاریهای دولتی ، با سیستم بسته بانکی ، با نرخ بهره 24 درصد برای تولید امکان پذیر است ؟

ظرفیت تولید فولاد ما در شرایط فعلی حدوداً 22 میلیون تن است .حجم کالاهای فروش رفته در بورس فلزات از اول سال 1394 تا 94.10.14 ، چهار میلیون و شصت هزار تن بوده است .

حدوداً دو میلیون تن محصول کارخانجات داخلی خارج از بورس فلزات در بازار فروخته شده است ، این یعنی 6 میلیون و شصت هزار تن در طول نه ماه و نیم . شانزده میلیون تن از ظرفیت فولاد خالی است ، راه فعال کردن این ظرفیت خالی چیست ؟

در طول این نه ماه و نیم طبق آمار سازمان بنادر و کشتیرانی دو میلیون و سیصد هزار تن کالا به کشور وارد شده است.

آیا واقعاً واردات دو میلیون و سیصد هزار تن کالا باعث انباشته شدن کالای تولید شده و یا ظرفیت بلا استفاده مانده صنایع داخلی است ؟

واقعیت این است که مشکل اصلی افت تقاضاست که تابعی است از بودجه های عمرانی دولت ، دیدیم که با افزایش تعرفه واردات قیمت و تقاضا تغییر نکرد و هر دو به روند نزولی خود ادامه دادند .نکته دیگر این است که واردات فولاد ما بیشتر ورق سرد و ورق گرم می باشد ما نه فقط از چین بلکه از سی آی اس هم این کالاها را وارد می کنیم، قیمت های این دو کشور بر اساس عرضه و تقاضا در سطح جهانی تعیین می گردد، بنابراین سیاست دامپینگ نمی تواند صحیح باشد .

آنچه که در مصاحبه فوق نیامد و کسی هم از آن صحبتی نکرد راهکار برون رفت از رکود در صنعت فولاد در زمان تحریم ها بود. مهمترین بخش که باید به نجات صنعت فولاد بیاید اول سیستم بانکی است و دوم سیستم مالیاتی صحیح است .چرا هیچ صحبتی در این دو مورد نشد؟

در همه جای دنیا صنعت فولاد ، سیمان ، ماشین سازی به عنوان صنایع مادر تحت حمایت دولت هستند ، دولت ما می تواند یک سیستم اعتباری ایجاد بکند تا شرکت های ساختمانی بتوانند کالاهای مورد نیاز خود را با اعتبار اسنادی داخلی ریالی خریداری و پروژه ها را اجرا کنند ، اما سیاست دولت فعلاً توقف است نه حرکت . پیامدهای آن را هم که بدهی به بانک ها ، ورشکستگی ، بیکاری در سطح وسیع می باشد پذیرا است . تا سیاست دولت تغییر نکند نباید امیدی به احیاء یا سرپاشدن صنایع ایران داشت .

تنها نتیجه ای که از این مصاحبه می شود گرفت این است که دولت با افزایش 6 درصدی حقوق گمرکی تنها به افزایش درآمد خود کمک کرد ، این افزایش 6 درصدی نه در بازار تاثیری داشت نه در سطح فروش کارخانه ها .

اگر واقعاً هدف دولت جلوگیری از ورود کالاهای خارجی است با توجه به ظرفیت خالی در کارخانجات موجود و سیاست اقتصاد مقاومتی، دولت موظف است کلاً واردات فولاد را متوقف کند، اما ظاهراً دولت با الگوهای فکری 20 سال قبل و شرایط اقتصادی وفور درآمدهای نفتی می خواهد اقتصاد پیچیده شده در تحریم ها را پیش ببرد آیا واقعاً چنین چیزی امکان پذیر است ؟