دبیر انجمن صنعت نساجی گفت: افزایش نرخ ارز سبب شد تا ورود برخی کالاها از جمله پوشاک به کشور ممنوع اعلام شود. این مهم فرصت بسیار خوب و مغتنمی برای تولید کنندگان صنایع نساجی بود تا بتوانند از این بستر استفاده کرده و سهم خود را در بازار داخل افزایش دهند. به طوری که کمبود ناشی از ممانعت از ورود پوشاک جبران پذیر باشد.
بورس24 : علیرضا حائری دبیر انجمن صنعت نساجی در گفت وگو با خبرنگار بورس24 در خصوص عمده مشکلات این صنعت و چشم انداز آن برای سال آینده گفت: هم اکنون مشکل تمام صنایعی که محصول نهایی تولید می کنند از جمله صنعت نساجی شاهد کاهش قدرت خرید مردم هستند. در حقیقت به قدری هزینه های زندگی و معاش خانواده افزایش یافته است که آن ها صرفا ترجیح می دهند نیازهای اولیه خود را برطرف کنند. به طوری که بخش عمده مردم در تلاش برای تامین مایحتاج ضروری زندگی خود هستند. بخش نساجی که متشکل از پوشاک، فرش ماشینی، پرده، پتو و ... می شود جزو اولویت ها محسوب نمی شود. با همه این تفاسیر چشم انداز این صنعت، چشم انداز خوب و روشنی نیست به طوری که گمان کنیم سال آینده قدرت خرید مردم افزایش می یابد یا تورم سیر نزولی می یابد.
وی در ادامه افزود: در حقیقت دورنمای مثبتی وجود ندارد. به خصوص که تمامی پیش بینی ها برای سال آینده این است که رشد اقتصادی کشور منفی خواهد بود. افزایش نرخ ارز سبب شد تا ورود برخی کالاها از جمله پوشاک به کشور ممنوع اعلام شود. این مهم فرصت بسیار خوب و مغتنمی برای تولید کنندگان صنایع نساجی بود تا بتوانند از این بستر استفاده کرده و سهم خود را در بازار داخل افزایش دهند. به طوری که کمبود ناشی از ممانعت از ورود پوشاک جبران پذیر باشد. چنانچه زمانی که نرخ ارز دچار نوسان می شود بنابر این توجیهی نیز برای قاچاق به داخل کشور وجود ندارد.
با افزایش نرخ ارز قاچاق پوشاک به کشور به صرفه نبود
دبیر انجمن صنایع نساجی تصریح کرد: عمده محصولی که به داخل کشور در بخش نساجی قاچاق می شود، پوشاک است. زمانی که نرخ ارز افزایش می یابد در نتیجه حجم قاچاق پوشاک نیز کاهش پیدا کرده و دیگر صرفه اقتصادی ندارد. این کمبود که از طریق قاچاق یا از طریق مبانی رسمی ایجاد می شود فرصت بسیار خوبی برای فعالان صنعت پوشاک بود تا بتوانند تولیدات خود را افزایش دهند. البته تحقق این هدف نیز مشروط بر دو عامل است. در درجه نخست اینکه تولید کنندگان برای تامین مواد اولیه نقدینگی لازم را داشته باشند و در درجه دوم این است که مردم از قدرت خرید بهره مند باشند.
وی بیان کرد: هم اکنون از این دو عامل می توان به عنوان بزرگترین مشکلات این صنعت نام برد. طبیعی است که تولید کنندگان زمانی که نقدینگی لازم را ندارند در نتیجه نمی توانند تولیدات خود را نیز افزایش دهند. علیرغم اینکه بازار خوب است. در حقیقت گمان می کنم از آن جا که در این صنعت نقدینگی لازم وجود نداشت بنابر این فعالان این حوزه نتوانستند از این فرصت طلایی استفاده کنند.
عدم تمایل بخش خصوصی به حضور در بازار سرمایه
علیرضا حائری با بیان اینکه بانک ها می توانند با اعطای تسهیلات به این بخش کمک کننده باشند، افزود: قاعدتا سیستم بانکی باید بتواند این تسهیلات را در اختیار واحدهای صنعتی قرار دهد. با این وجود گمان نمی کنم بازار سرمایه بتواند خیلی در این امر تسهیل کننده باشد. چرا که تعداد واحدهای فعال این صنعت که در بورس حضور دارند به تعداد انگشتان یک دست است. در نتیجه این ها نمی توانند از سرمایه هایی که مردم در بورس قرار داده اند استفاده کرده و نقدینگی خود را تامین کنند. عمدتا واحدهای بخش خصوصی تمایل چندانی به حضور در بورس ندارند. همان طور که می بینیم اکثر واحدهای بزرگی که در بورس حضور دارند یا دولتی هستند و یا شبهه دولتی.
وی اذعان کرد: از سوی دیگر مطالبات معوق سیستم بانکی ما به قدری زیاد است که عملا اعطای تسهیلات به این بخش از صنعت را با دشواری مواجه می کند. هم اکنون بیش از 250 هزار میلیارد تومان مطالبات معوق بانکی داریم. لذا این فرصتی که برای صنعت نساجی برای رشد و ارتقاء آن به وجود آمده بود با توجه به کمبود نقدینگی گمان نمی کنم توانسته باشند از این فرصت استفاده کنند. کما اینکه قدرت خرید مردم نیز بسیار کاهش پیدا کرده است.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.