تجربه نشان داده است که چندان هم نمی توان به اتحاد تولیدکنندگان دل خوش کرد زیرا هنوز اقتصاد ایران یاد نگرفته است که برای حفظ منافع خود به همکاری و هماهنگی نیاز دارد و رقابت همیشه نقطه قوت نیست آن هم رقابت منفی. حال در شرایطی که بزرگان صنعت فولاد احتمالاً بر سر عهد و تعهد نانوشته خود به منظور حمایت از بازار فولاد متفق القول و متحد نیستند نمی توان انتظار داشت تا واسطه ها دست به رقابت منفی نزده حتی دارایی خود را به آتش نکشند...
بورس24 :بازار فولاد پس از دو روز رشد نرخ بار دیگر به ثباتی شکننده دست یافت هرچند که بسیاری از فعالان بازار از اعلام گسترده نرخ ها خودداری کرده و فضا را برای چانه زنی و حتی بازارسازی باز گذاشتند ولی در نهایت رخداد خاصی را در بازار فولاد تجربه نکردیم و ثبات نرخ سرنوشت بازار روز دوشنبه بود. با توجه به این ثبات و حتی ایجاد رقابتی جدید برای فروش واقعیت های روزهای پیش رو شاید سرنوشت بازار در روزها و هفته آینده را نیز ترسیم کند.
پس از جهش 30 تا 50 تومانی قیمت ها در بازار میلگرد و پی گیری آن در بازار شمش و تیرآهن شاهد بودیم که بار دیگر این افزایش قیمت ها تجربه نشده یعنی از یک سو می توان به تثبیت این رشد نرخ امیدوار بود و از سوی دیگر باید نگران عقب نشینی مجدد قیمت فولاد باشیم. این در حالی است که عدم وجود خریدار واقعی و عقب نشینی همان تقاضای پس از رشد قیمت ها احتمال کاهش مجدد قیمت ها را تقویت کرده است. از سوی دیگر بسیاری از فروشندگان مخصوصاً از کارخانه باز هم قیمت های گذشته و نرخ هایی کمتر از 1500 تومان را برای میلگرد نیشابور اعلام کردند که میل به افت نرخ ها را جدی تر جلوه می دهد. واسطه ها و خریدهای سفته بازی نیز به بازار وارد نشده یعنی همه چیز برای بازگشت مجدد قیمت ها آماده است هرچند که تولیدکنندگان و عرضه کنندگان اصلی که مزه رشد نرخ ها را چشیده اند ، قطعاً باز هم برای ادامه رشد نرخ ها تلاش می کنند مگر آنکه رویکرد دیگری داشته باشند یعنی برای خرید شمش ارزان قیمت بدشان نیاید که قیمت ها هرچند مقطعی کاهش نرخ پیدا کند.
در هر حال برگزاری دو جلسه به منظور حمایت از بازار در سطحی مدیریتی بازار فولاد ، بالابودن نسبی قیمت های جهانی هرچند که به افت نرخ متمایل شده است ، پایین بودن حجم تولید در داخل و افزایش حجم صادرات ، پایین بودن عرضه شمش و قراضه ، پایین بودن موجودی انبارها ، ضعف نقدینگی در بازار ، دورنمای مبهم بازار و حفظ جانب احتیاط همگی واقعیت های این بازار به شمار می آید که قطعاً پتانسیل چندانی را برای رشد قیمت ها ایجاد نمی کند ولی این همه ماجرا نیست
نزدیک به 4 ماه شاهد عقب نشینی روزشمار قیمت ها در بازار فولاد بودیم ولی با واقعیت های این بازار در مقایسه با سال گذشته در تضاد قرار دارد. به عنوان مثال در سال گذشته روند کاهشی قیمت ها در بازار داخلی با جهش های مقطعی نیز همراه بوده ولی در سال جاری این روند کاملاً در مسیر افت قرار داشته و خبری از افزایش قیمت های مقطعی نبود. همین رخداد ساده نشان می دهد که بازار می تواند خود را برای ایجاد روند افزایشی جدید آماده کند یعنی جرقه های افزایش قیمت را ایجاد کرده تا در نهایت به ملتهب شدن و تغییر شکل آن به سمت رشد قیمت ها متمایل شود. با توجه به این موارد باید روند افزایشی و آرام فعلی را جدی و مهم ارزیابی کرد زیرا از زیرسازی بازار برای رشد قیمت ها حکایت داشته هرچند که زمینه هایی از این روند نیز مشاهده می شود. در هر حال با توجه به ضعف عرضه قراضه و کاهش تولید شمش و وجود صادرات ، بازار فولاد به خودی خود مستعد رشد قیمت هاست و تنها به این سیگنال نیاز دارد که از یک سو میل به افزایش قیمت ها در بین فعالان بازار ایجاد شده و از سوی دیگر تولیدکنندگان اصلی از مدیریت بازار حمایت کنند.
تجربه نشان داده است که چندان هم نمی توان به اتحاد تولیدکنندگان دل خوش کرد زیرا هنوز اقتصاد ایران یاد نگرفته است که برای حفظ منافع خود به همکاری و هماهنگی نیاز دارد و رقابت همیشه نقطه قوت نیست آن هم رقابت منفی. حال در شرایطی که بزرگان صنعت فولاد احتمالاً بر سر عهد و تعهد نانوشته خود به منظور حمایت از بازار فولاد متفق القول و متحد نیستند نمی توان انتظار داشت تا واسطه ها دست به رقابت منفی نزده حتی دارایی خود را به آتش نکشند. این موارد احتمال کم رمقی رشد قیمت ها را تقویت می کند. از طرف دیگر جو روانی بازار هنوز بر افزایش قیمت ها تعلق نگرفته هرچند که تورم تولیدکننده و تورم مصرف کننده ، هر دو در مسیر افزایش قرار داشته یعنی رشد قیمت ها چندان هم با واقعیت های اقتصادی کشور در تضاد نیست.
با توجه به تمامی این موارد بهتر است چندان هم به جو روانی بازار و عدم تمایل فعالان این عرصه به رشد قیمت ها خوش بینی نباشیم ولی بازار فولاد به آرامی در مسیر بهبود قرار خواهد گرفت ولی واقعیت های بازار نشان داده است که خود فعالان بازار با اقدامات خود ، تاکنون مهمترین سرعت گیر قیمت ها بوده اند و تا زمانی که طرزفکر و رفتار خود را تغییر ندهند تغییری را شاهد نخواهیم بود.
سایر رسانه ها:
آیا ارزان فروشی در خصوص ورق های مبارکه صورت می گیرد ...
چند کانال تلگرامی با یکدیگر عنوان داشتند: عصر روز گذشته در رادیو اقتصاد مجددا مبحث اختلافات سندیکای تولید کنندگان لوله و پروفیل و تولید کنندگان ورق مطرح و بازهم صحبت های تکراری و عدم شفاف سازی طرفین که بیشتر برمی گردد به آمار و آمارسازی که در نهایت باز هم قرار شد سندیکا آمار بدهد و وزارت صنعت هم متعهد شد که نیاز این گروه را برطرف کند در میانه گفتگوها صحبت های جالبی از طرفین شنیده شد که بی گمان شما هم با مرور آن می توانید یافته های زیادی دریافت و به قضاوت بنشینید اما اینک قصد داریم ورای موضوع کش دار و چند ماهه اخیر و به عنوان نمونه موضوعی را مطرح و انتظار است که در مصاحبه ها و یا نوشتارهای آینده از سوی روابط عمومی ها پاسخی روشن از تولید کنندگان دریافت کنیم موضوع این است که :
در هفته گذشته مطلع شدیم که فولاد مبارکه حجمی از ورق های گرم صادراتی خود را در قیمت 380 دلار فوب بندر عباس به بازارهای صادراتی معامله کرده است ( که کاری به برگشت یا عدم برگشت وجه معامله نداریم ) همانطوری که می دانید کرایه حمل این محموله چیزی حدود 25 دلار از درب کارخانه تا بندر عباس خواهد بود بنابر این رقم فروش بر اساس Ex Work فروش این محموله در نرخ 355 دلار درب کارخانه فولاد مبارکه خواهد بود حال اگر بخواهیم نرخ فروش فوب بندر عباس را در نرخ آزاد ضرب کنیم حاصل جمع می شود 1345 تومان حالا نگاهی به معامله مچینگ در بورس کالا نگاهی بیاندازیم قیمت کشف شده ورق گرم در بورس کالا برای زیر 6 میلیمتر 1545 تومان و برای ورق بالای 6 میلیمتر 1565 تومان است این در حالی است که خریدار داخلی می بایست 9% مالیات ارزش افزوده + هزینه کارگزاری + کرایه حمل نیز بپردازد آیا این مابه التفاوت ها برای بازار داخلی توجیه اقتصادی دارد ؟ آیا این روند در کشورهای دیگر یا منطقه موضوعیت و فعلیت دارد ؟
به نظر می رسد روابط عمومی فولاد مبارکه برای شفاف سازی اذهان در خصوص مسایل مطرح شده در رسانه ها و اقامه ادله های سندیکا و پاسخ های چنین و چنانی یک بار این قضیه را بصورت واضح برای جامعه بیان کند تا فعالان فولادی بیش از این درگیری ذهنی در این خصوص نداشته باشند.
موسسه CRU پیش بینی کرد
ایران تا سال ۲۰۲۰ سریع ترین نرخ رشد را در مصرف ورق های فولادی خواهد داشت
گروه ترجمه چیلان: موسسه CRU (Commodities Research Unit) گزارش جدیدی منتشر کرده که در آن پیش بینی کرده ایران تا سال 2020 یکی از مصرف کنندگان بزرگ ورق های فولادی تبدیل خواهد شد.
به گزارش چیلان آنلاین؛ در این گزارش آمده: پس از برداشته شدن تحریم ها (ژانویه ۲۰۱۶) خوشبینی کارشناسان به افزایش نرخ رشد اقتصادی ایران فزونی یافت. به جز صادرات نفت خام که همچنان اصلی ترین تکیه گاه تجارتی ایران است، ولی این کشور به دنبال بالا بردن صادرات محصولات غیر نفتی خود است.
بنا به آخرین آمارهای وزارت صنعت ایران، ۱۶.۵ درصد (به ارزش ۷ میلیارد دلار) از صادرات محصولات غیرنفتی ایران در سال ۹۴ را محصولات معدنی تشکیل داده است که ۳۸ درصد محصولات معدنی صادراتی را محصولات فولادی (بخصوص مقاطع تخت) شامل می شود. از دیگر سو نیز واردات محصولات فولادی توسط ایران در نیمه اول سال ۲۰۱۶ با ۷ درصد کاهش (از نظر حجم) مواجه شده است.
به دلیل پتانسیل بالقوه صنعت فولاد، دولت سند چشم اندازی تدوین کرده که تا سال ۲۰۲۵ به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد دست پیدا کند. فولاد مبارکه نیز به عنوان بزرگ ترین تولید کننده فولاد در ایران (ظرفیت کنونی ۶ میلیون تن)، با طراحی چشم اندازی برای دستیابی به ظرفیت ۲۵ میلیون تن تا سال ۲۰۲۵، پیشگام این مسیر شناخته می شود
رونق خودروسازی و ساخت وساز؛ عامل اصلی افزایش تقاضا
به گزارش چیلان آنلاین، موسسه CRU با بررسی جوانب گوناگون تولید فولاد در ایران پیش بینی جالبی ارائه کرده است:
ایران در سال ۲۰۱۵ با مصرف ۷.۳ میلیون تن ورق فولادی، رتبه چهاردهم مصرف‌کنندگان ورق های فولادی را در اختیار گرفت. پیش بینی می شود ایران طی یک بازه زمانی پنج ساله سریع ترین رشد را در حوزه مصرف ورق های فولادی در بین ۲۰ مصرف کننده اصلی دنیا داشته باشد و رشد دوبرابری در این بخش را تجربه کند.
همچنین این موسسه پیش بینی کرده است که سرمایه گذاری های جدید در حوزه ساخت و ساز و خودرو سازی باعث افزایش نرخ مصرف ورق های فولادی خواهد شد، چنان‌که برداشته شدن تحریم ها باعث افزایش سرمایه‌گذاری های خارجی شده است. برای مثال شرکت Daelim کره جنوبی قراردادی ۱.۰۹ میلیارد دلاری برای ساخت شهرک صنعتی خوارزمی با وسعت ۵۰۰ هکتار را با ایران منعقد کرد.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.